махонькая притча на белорусском языке

Курачка-рабка.
Жы дзед, жыла бабка. Была х ку-рачка-рабка. Нанесла курачка яечак поны падпечак. Сабрала бабка яечк чарапну ды паставла на палцу. Мышка бегла, хвосцкам махнула, чарапца пала, яечк паблся.

Плача дзед, плача бабка, курачка кудахча, вароты скрыпяць, трэск ляцяць, сарок трашчаць, гус крычаць, сабак брэшуць.

дзе вок:

Дзедка, бабка, чаго вы плачаце?

Як жа нам не плакаць? Была нас курачка-рабка. Нанесла курачка яечак поны падпечак. Сабрала бабка яечк чарапцу ды паставла на палцу. Мышка бегла, хвосцкам махнула, чарапца пала, яечк паблся.

I вок завы.

дзе мядзведзь:

Вок, чаго выеш?

Як жа мне не выць? Жы дзед, жыла бабка. Была х курачка-рабка. Нанесла курачка яечак поны падпечак. Сабрала бабка яечк чарапцу ды паставла на палцу. Мышка бегла, хвосцкам махнула, чарапца пала, яечк паблся. Плача дзед, плача бабка, курачка кудахча, вароты скрыпяць, трэск ляцяць, сарок трашчаць, гус крычаць, сабак брэшуць... А я брахаць не мею, дык завы.

Выслуха мядзведзь казку адарва сабе хвост. Так з таго часу жыве з куртатым хвастом.