Помогите написать сочинение-рассуждение по п039;есе К.Крапивы "Хто смяецца апошнм"Тема:"Хто

Драматычныя творы Кандрата Крапвы атрымал шырокае прызнанне не тольк нашай кране, але далёка за яе границам. Творчасць псьменнка складае залаты фонд гсторы тэатральнай культуры, з'яляецца школай мастацкага майстэрства для многх беларускх драматурга. Найбольш вядомай папулярнай п'есай К. Крапвы стала камедыя "Хто смяецца апошнм", якая адлюстровае атмасферу, што панавала кране 1937-1938 гг. Дзеянне камеды разгортваецца навукова-даследчым нстытуце геалог, дзе дырэктарам з'яляецца Гарлахвацк. Да навук дырэктар не мае някага дачынення: на пасаду кранка нстытута яму дапамагл ладкавацца "сябры", выдашы фальшывую даведку. Гарлахвацк адчувае сябе нстытуце, як рыба рацэ. Як гаспадар становшча, Гарлахвацк тэрарызуе, шальмуе, запалохвае сумленных вучоных, хапаючы х мёртвай хваткай (зусм невыпадкова драматург дае яму прозвшча Гарлахвацк). Асаблва актынай стала яго дзейнасць пасля таго, як у нстытут прыйшла папера з патрабаваннем прадставць спс навуковых прац дырэктара. Не маючы нводнай, Гарлахвацк спрабуе выратаваць сваю шкуру шляхам шантажу, хабара, пагроз, паклёпа. вось з яго лёгкай рук былы настанк Варонежскай гмназ Туляга раптам становцца дзянкнскм палконкам, асстэнтка Вера Мхайлана - распуснцай амаральнай асобай, прафесар Чарнавус - здраднкам, ворагам народа, за што адхляецца ад чытання лекцый, кнга яго здымаецца з выдавецкага плана, а над дачкой-студэнткай навсае пагроза выключэння з нстытута. Запалоханага Тулягу Гарлахвацк прымушае напсаць за яго навуковы даклад. Невуцтва шарлатанства Гарлахвацкага понасцю выкрываюцца канцы п'есы, кал на вучоным савеце слухаецца даклад "Новы вд дагстарычнай жывёлны". З сур'ёзным выглядам абараняе дырэктар тэорыю аб мамантавай свнн, напсаную Тулягам. Вобраз "свнтуса грандыёзуса", прада, асацыруецца не з дагстарычнай жывёлнай, а з самм Гарлахвацкм. У дасягненн жаданай мэты Гарлахвацкаму дапамагае малодшы навуковы супрацонк Зёлкн - падхалм пляткар. Ён з'яляецца правай рукою Гарлахвацкага, надзейным яго паслужнкам, як, як шкоднае зелле, атручвае вакол сябе атмасферу, сее падазронасць недавер сярод вучоных. Не маючы здольнасцей да навук, пазбаелены прынцыповасц, Зёлкн можа неймаверна раздзьмуць кожную дробязь, адшукаць у выпадковым, сказаным без усялякага прыхаванага намеру слове небяспечны палтычны сэнс. Варта было яму пачуць што-небудзь дрэннае аб свам знаёмым, як сумленны чалавек станався ворагам народа. Невуцтва падхалмства Зёлкна найбольш ясна праяляюцца сцэне абароны Гарлахвацкм "навуковай працы". У прадмове Зёлкн кдаецца расхвальваць вялкя адкрыцц свайго начальнка, яго канструктыны розум, даследчыцкя здольнасц. Але кал высвятляецца, што даклад не мае навуковай вартасц што напсаны ён Тулягам, Зёлкн, нават не чырванеючы, гаворыць адваротнае: "Я так дума! Не можа быць, каб вы, Аляксандр Пятровч, такую бязглуздзцу напсал". Главную ролю п'есе адыгрывае Туляга. Гэта сумленны, працавты сцплы чалавек. Вызначальнай рысай яго характару з'яляецца баязлвасць. Магчыма, каран яе былым жыцц Туляг, прывучанага слухацца начальства, нкому не пярэчыць, быць пакорлвым. Ужас Туляг, безумона, абумолены грамадскай атмасферай таго часу, кал снавал сеагульныя падазронасць недавер, кал чалавека без усякай прычыны магл арыштаваць. Баючыся нават уласнага оцениваю, запужаны прайдзсветам Гарлахвацкм, Туляга згаджаецца напсаць навуковую працу свайму дырэктару. Востра перажываючы сваё становшча вучонага-парабка, Туляга паступова пазбаляецца ласцвага яму ужасу. Нерашучы баязлвы, ён у канцы камеды з'яляецца самым актыным у барацьбе з Гарлахвацкм, у канчатковым яго выкрыцц. Ён пша даклад, як паказа невуцтва лжэвучонага Гарлахвацкага, з горделива паднятай галавой, з выглядам пераможцы праходзць паз дырэктара. Безумона, шлях героя да перамог бы нялёгкм. Пераадолець сваю баязлвасць нерашучасць яму дапамагл чулыя адносны калег па працы - Чарнавуса, Веры, Левановча. Дзякуючы х намаганням зрываецца маска вучонага з невука паклёпнка, высмейваецца падхалмства прыстасавальнцтва, кар'ерызм двурушнцтва. Апошнм, на шчасце, смяюцца сумленныя вучоныя (у гэтым сэнс назвы камеды). У п'есе "Хто смяецца апошнм" выявлася майстэрства К. Крапвы як тонкага псхолага, як знайшо непаторныя, ндывдуальныя рысы для героя, пона закончана "вымалява" х партрэты. мёны Гарлахвацкага, Зёлкна, Туляг, як мёны шматлкх гогалескх шчадрынскх героя, ператварылся з уласных у агульныя. На жалко, падхалмства, нахабства, подласць, пляткарства часта сустракаюцца нашы дн. Нямала ёсць людзей, якя робяць усё, каб падняцца па службовай лесвцы, заняць больш высокую пасаду. Дзеля свах асабстых нтарэса такя людз не грэбуюць нчым, дуць на любую подласць. Змагацца з м, лчыць К. Крапва, трэба агульным слам, процпаставшы невуцтву ашуканству прынцыповасць, строгасць ваянчасць.

О проекте

Помогите написать сочинение-рассуждение по п039;есе К.Крапивы "Хто смяецца апошнм"Тема:"Хто

Добро пожаловать!