что такое мастацкий тэкст

******************************************************

Вось настала прыгажэйшая восень! У парках усцилаецца трапинка з аранжавых листоу.Цямнець пачало раней. У лесе з дрэу пачали ападаць апошния лясточки

******************************************************

Публцыстычны стыль спецыфчная сстэма моных сродка, якая прызначана абслуговаць шырокую сферу грамадска-палтычных зносн. Найбольш яскрава асаблвасц адметнасц публцыстычнага стылю адлюстраваны сродках масавай нфармацы: газетах, грамадска-палтычных часопсах, у нфармацыйных выпусках радыё тэлебачання, таму гэты стыль накш называюць газетна-публцыстычным.

Кожнае публцыстычнае выданне накравана на фармаванне светапогляду чытача. Як вядома, асноная задачка публцыстык несц нфармацыю, даводзць да шырокх кола насельнцтва паведамленн пра найбольш важныя актуальныя падзе, з'явы праблемы сучаснасц, уплываць на свядомасць людзей, фармаваць грамадскую думку. Спецыфчныя абставны з'яляюцца катэгорыяй агульнамонай, у публцыстыцы яна праяляецца найбольш выразна себакова. Разглядаемую з'яву ц падзею высвечваюць з розных бако, адсюль рэзкае размежаванне станочага адмогола, адпаведна дзяленне моных сродка на станоча-ацэначныя негатына-ацэначныя. Уздзеянне публцыстычнага твора накравана на абуджэнне грамадзянскх якасцей асобы. Вдавочна, што публцыстычнае маленне звернута да шматлкай разнастайнай адыторы, яно павнна быць агульнапрынятым агульназразумелым. У першую чаргу публцыстычнае маленне павнна адпавядаць нормам беларускай лтаратурнай мовы, таму характэрныя асаблвасц яго наступныя:



- правльнасць, дакладнасць, лагчнасць, чысцня дарэчнасць малення;

- выкарыстанне элемента гутарковай лекск, шырокае жыванне высокх кнжных сло, выкарыстанне архазма, спецыяльнай лекск;

- актынае выкарыстанне разнастайных словатваральных граматычных сродка з экспрэсна-ацэначнай афарбокай;

- выкарыстанне шматлкх снтаксчных канструкцый (рытарычны зварот, рытарычнае пытанне, антытэза, нверся, анафара, паралелзм).

Падсумоваючы сказанае, адзначым, што спецыфка сстэмы моных сродка публцыстычнага стылю звязана з яго функцыянальным асаблвасцям: сродкам публцыстычнага малення перадаецца актуальнасць нфармацы разам з тым паралельна дзе здзеянне на чытача, слухача, гледача, на фармаванне яго светапогляду. Вдавочна, што значная роля тут адведзена пазцы атара, яго ацэнцы, вобразным сродкам, х умеламу дакладнаму выкарыстанню.



Мастацк (лтаратурна-мастацк) стыль займае асобае месца сярод ншых функцыянальных стыля мовы. Гэта звязана з тым, што мастацкм творы слова выконвае дзве функцы камункатыную эстэтычную. Менавта з улкам дадзенай акалчнасц адна група даследчыка лчыць мастацк стыль ранапраным у агульнай сстэме функцыянальных стыля мовы, а некаторыя мовазнацы прызнаюць за стылем мастацкай лтаратуры такую асаблвасць, якая не дазваляе ключыць яго вышэйназваную сстэму. Прада, прыхльнка першай навуковай плын беларускм мовазнастве значна больш, таму мы будзем разглядаць лтаратурна-мастацк стыль у агульнай сстэме функцыянальных стыля.

У мастацкм стыл шырокае распасюджанне маюць сродк ншых стыля, таму можна сцвярджаць, што ён увабра у сябе шматвыразную гаму розных стылёвых афарбовак.

Мова мастацкай лтаратуры, як частка агульналтаратурнай мовы, давол часта дэманструе выкарыстанне нелтаратурных лексчных элемента. Тут могуць быць ужыты дыялектызмы, жарганзмы, прафесяналзмы, прастамоная лекска. Ужыванне пералчаных лексчных сродка патрэбна мастацкм творы для монай характарыстык персанажа, для дасягнення пэнай экспрэс апавядання.

Вышэй было адзначана, што мастацкм стыл васобленыя камункатыная эстэтычная функцы. Гэтая акалчнасць прадугледжвае, што мастацк твор не проста нясе нфармацыю, але нясе яе прыгожа уздзейнчае на волю, пачуцц, эстэтычныя яленн чытача. Дасягаецца гэта выкарыстаннем разнастайных выяленчых выразных сродка (лексчных, марфалагчных, снтаксчных).

Характэрныя асаблвасц мастацкага стылю, як бачым, эмацыянальнасць, экспрэснасць вобразнасць.

У залежнасц ад творчай задумы мастацкага таленту творцы рэалзуецца лтаратурна-мастацкм стыл багацце лексчных, марфалагчных снтаксчных рэсурса мовы.

Менавта мастак слова, маючы на збраенн шырок арсенал моных сродка, надае тэксту своеасаблвае мастацкае гучанне