Расказ про отчизну на бел мове

У шырокм сэнсе мая радзма - Беларусь. Але я нкол не бы на большай яе частцы. Як жа я волшебнику так абагульняць? Я хутчэй назаву сваёй радзмай (або малой радзмай) тое месца, дзе я пражы великую частку жыцця, - мой родны горад.
Я нарадзся не гэтым горадзе, а вёсцы, адкуль родам мае бацьк дзе цяпер жывуць мае дзядул бабул. Але кал мне было патара года, бацьк пераехал горад разам са мной. Мой брат нарадзся жо здесь. Хоць я ездз у вёску, дзе нарадзся, кожныя вакацы амаль кожную суботу нядзелю, яна так не стала маёй радзмай. Я прывык да жыцця горадзе. Здесь усё мае нтарэсы, усе мае сябры.
Мне здаецца, што радзма - гэта тое месца, дзе твая душа адчувае сябе свабодна камфортна. Дык вось для маёй душы гэтае месца - гэта мой родны горад. Менавта здесь я адпачываю душой сэрцам волшебнику быць самм сабою. Сюды я з задавальненнем прыязджаю з хоть какой дарог.
Я патрыёт. Я хварэю за футбольную, хакейную воллейбольную каманды свайго роднага горада. Хоць з пералчаных вда спорту я люблю тольк хакей, мне сё рона прыемна, кал наша каманда перамагае.
Мне падабаецца, кал мой горад чысты прыгожы, кал тут будуецца нешта новае, карыснае для яго жыхаро. Я хвалююся, кал бачу, як хто-небудзь смецць на вулцах майго горада ц плюе на зямлю. Я нкол сабе такога не дазваляю, таму што мне падабаецца бачыць маю малую радзму чыстай прыгожай. На маёй малой радзме вельм шмат зелянны, таму паветра здесь свежае. Хоць магчыма, мне здесь лягчэй дыхаецца таму, што гэта мая радзма.