замалёука пра святкаванне беларускага вяселля

Беларускае вяселле - гэта не тольк прыгожае свята, але складаны рытуал. Традыцыйная беларускае вяселле працягваецца не адзн дзень ключае мноства абрада.
Спачатку жанх павнен бы адпраляцца дом нявесты. Перад гэтым яго сябры рыхтавал вясельны поезд. Так звался падводы, аздобленыя званочкам, стужкам кветкам. Званочк не тольк стварал святочны настрой, але , па павер'ях нашых продка, адпужвал злобных духа. Затым бацьк благаслалял отпрыска вясельны поезд адпраляся дарогу на выкуп нявесты. Выкупляць нявесту ехал сам жанх, яго хросная мац, сват ншыя госц. Абавязак сабраць выкуп (грошы, прысмак, гарэлку) ускладася на свата.
Тым часам у хаце нявесты рыхтавался да прыезду гасцей, гатавал пачастунак. Сяброк дапамагал нявесце апрануцца вясельны бор. Ён складася з сукенк, чырвонага паяска, чырвоных боцка, белай фаты, вянка з кветак. Прычоска была простай - каса.
Кал прыбывал госц, пачынася торг за нявесту. Ён вельм падобны да гандля на базару: адзн бок павышае цану, друг панжае. Кал бак дамовлся, торг скончаны. Жанх вё нявесту да сябе дадому. Там был накрытыя сталы. Госц рассаджвался так: па адзн бок стала - госц жанха, па друг - госц нявесты.
Пасля непрацяглага застолля се ехал царкву на вянчанне. Адтуль маладыя адпралялся на моглк пакланцца продкам. А жо адтуль - дадому. Але па дарозе дадому жанх павнен бы перанесц нявесту на руках цераз сем масто.
Дома маладых сустракал х бацьк. м насустрач выносл каравай. Яго трэба было пацалаваць, перш чым увайсц дом.
Вяселле адзначал тры дн: як у доме жанха, так доме нявесты. У канцы рачыстасц дзялл два каравая: адзн - госц жанха, друг - госц нявесты. Пасля гэтага мать жанха забрала маладое фату  давала ёй хустку.
Праз дзевяць дзён пасля вяселля ладзл свята для бацько маладых. А жо пасля гэтага пачынася мядовы месяц.
Мне вельм падабаюцца нашы старыя вясельныя традыцы. Яны вельм прыгожыя душэныя. Вельм шкада, што яны не захавался да нашых дзён.