пачуцц аутра у вершы беларуская песня

У вершы "Беларуская песня" атар паказвае нам сваю любо да свайго роднага краю.
У вершы, мы бачым, як атар апсвае прыроду роднага краю:
"Нават мёртвым я згадаю высокя зорк,
Над ракою барвовай цёмнай палёт скураная,
Белы ветразь на снх азёрах, шырокх гордых,
боры-акяны, неба - цвценне льнов. .
Атар парановае собственный родны край з квтнеючай грушай: "Ты - наш край. Ты - квтнеючая груша над дзедаскм домам," хоча нам даць зразумець, што на самой справе, наш край - гэта квтнеючы край. Ён расквтае паказвае сваю вытанчаную прыгажосць, але тольк тольк ад чалавека залежыць, ц пабачыць гэты чалавек, такую прыгажосць! Кал б чалавек пача прыглядацца собственный край, то ён бы пача заважаць усю яго прыгажосць вытанчанасць.
Уладзмр Караткевч прымушае нас задумацца аб тым, каб мы па-ншаму пачал ставцца да свайго роднага краю, пачал яго любць пачал яго абараняць да апошняга здыху.