Информация о господе Дажбоге. Не меньше чем половину. На русском. Но

Этымалогя теонима Даж (дз) ьбог, на першы погляд, цалкам вдавочная. На думку М. Фасмера, гэтае мя тлумачыцца з старажытнарускага мпэратыву дажь дай * bogъ шчасце, дабрабыт (пар. Багаты, бог), гэта значыць Даж (дз) ьбог - як дае дабрабыт .Паводле У . Ягичу, Тэона утварыся з словазлучэнн дажь божа дай, бог! ]. Л. Мошинскийвообще лчыць, што Дажбог - гэта ординарна славянскае прывтанне, прынятае замежным мсянерам за мя господа [. В. Й. Мансикка лчыць першую частку теонима мператывам, як Фасмера, аднак иную, Бог, схльны трактаваць у прамым сэнсе. Таму Дажбог - гэта deus dator, вышэйшая стота, одаряемому людзей зямным дабротам []. Запярэчыць Мансикке, Е. Кагаров адзначы, што першая частка гэтага мя не можа трымлваць дзеяслонай асновы [] .Л. С. Клейн таксама адзначае, што загадны лад дзеяслова не вельм-то дарэчы мя господа-дарыльшчыка. Ён схльны пагадзцца з Б. А. Рыбаковым, што такое разуменне мя ( як дае) з'яляецца познм асэнсаваннем па сугучнасц. Больш верным Клейна здаецца мнениеФ. Е. Корша, А. Л. Пагодзна, А. С. Фаминцына Л. Ндэрле: дажь- з'яляецца закономернымрусским змякчэннем старажытнага ндаерапейскага кораня, якое выявлася словах санскрыт. dagh, гоцк. dags, м. Tag дзень, лт. dgas пажар нш. [] Фасмера, аднак, лчыць такое тлумачэнне ц ледзь больш убедительным.Наконец, В. П. Калыгин В. Блажек незалежна адзн ад аднаго выказал здагадку сувязь памж старажытнарускм Дажбог древнеирландским Дагда, бо гэтыя боствы вельм падобныя памж сабой па функцыях, па мёнах. мя Дагда зыходзць да пракельт. * Dago-dvo добросердечны бог (у сэнсе дасканаласц, панаты) [1]. На славянскай глебе пад ранскм уплывам адбылася подмена спрадвечна-ндаерапейскай частк -dvo на ранскае baga (верагодна, падобнае адбылося з теонимом Стрыбог) жо згаданае змякчэнне на рускай глебе. Аднак В. П. Калыгин лчыць Тэона Дажбог ндаерапейскм спадчынай, тады як В. Блажек мяркуе, што мела месца кельцкае запазычанне славянская мова