Придумать сказку о начале весны на Белорусском языке

У прыродзе раблася нешта незразумелае. Зайчаня, бельчонок Лисёнок, якя прывыкл да белага снегу, стал заважаць, што ён пача чарнець. Паказался першыя праталны. На лясной дарожцы раста лёд, а на балоце, што зараснках лесу, з'явлся першыя шаравата-цёмныя плямы адталай вады.
Сонца так лье на зямлю свае вясновыя залатыя промн. Насаты грак, як прыляце з цёплых кран, старанна будуе гняздо з сухх галнак, высцлае дно сухой травкой. Ён выкарыстовае буданцтве розны смецце.
Зайчаня, бельчонок Лисёнок, якя беспаспяхова спрабавал адшукаць Змовую Гаспадыню, вырашыл распытаць свах мам тат, пра тое, што адбываецца навокал. Гэта - Вясна, - растлумачыл бацьк, - цудоны час года, кал абуджаецца прырода, светлыя дн становяцца дажэй. Хутка-хутка набярэ слу маладая травка, а на дрэвах хмызняках з'явяцца першыя клейкя лсточк . Звераняты яшчэ нкол не бачыл Вясну. Яны адчувал, што прыходзць нешта радаснае цёплае.
Аднойчы сонечны дзень Зайчонок, бельчонок Лисёнок пачул незвычайныя гук курлык, курлык. Хто курлыкает? Журавы. Спыншыся на прывал близка ад вады, птушк зладзл сапрадны вясновы танец: весела падскоквал, рытмчна махал крылам, хадзл гарцуе хадой. Гэта было захапляльнае вдовшча.
Зайчаня, бельчонок Лисёнок пляскал ладк не заважыл, як ззаду хтосьц цхенька падышо. Азрнушыся, яны бачыл сапрадную прыгажуню - Вясну-Весницу, Чырвоную дзячыну. Вы рады майму прыходу, дарагя насельнк лесу? - спытала яна.
Зайчаня, як разумныся стаць так, што яго адно вуха прыпякала сонейка, а ншае мерзлай у цен, за сх радасна прывта прыгажуню-Вясну. хоць яму было крыху шкада, што больш нельга пакатацца з ледзяной гары, або скакаць гурбы, ад холаду ён зусм стамся. Яму так хацелася, каб было светла цёпла можна было любы момант паласавацца маладым парасткам дрэ хмызняко. Ён бы рады, што прыйшла Вясна.
А Прыгажуня-Вясна навучыла лялек жанчыне рабць караблк з лёгкай расправы пускаць х па Весёлая, якi гуле, срэбнаму ручая. Далёка-далёка. То-то радасц было!