скласци гисторыю апавяданне

Кал я летам жы у бабул, здарыся адзн цкавы выпадак. У бабул бы прыгожы чорны кот Мурчик. Ён бы вельм мудры, але ме незалежны характар. Ён свабодна гуля па акрузе, наводзячы жах на суседскх като нават х гаспадаро. Кал яго брал на рук, ён адразу вырывася мог падрапаць.

вось аднойчы Мурчик знк. Раней ён часам знка на ноч, самае большае на сутк. А здесь не з'яляся дома тыдзень. Усе засмуцлся, бабуля баялася, што з катом што-то здарылася. Яна хадзла па вулцах, пыталася суседзя, але Мурчика нхто не бачы.

вось як-то мы з бабуляй праходзм мма аднаго дома, а там каля брамк сядзць чорны кот, вельм падобны на Мурчика. Мы спынлся, а ён хутка падбег пача церцся аб ног. Гэта бы Мурчик. А аказалася, што гаспадары гэтага дома з'язджал на некальк дзён выпадкова пакнул фортку адкрытай. Мурчик залез нутр, таму што адтуль благоухала рыбай. Суседз сушыл яе кухн на акне. Мурчик х адсутнасць ласавася рыбкай. А кал суседз вярнулся заважыл, хутка вылез у збег.

Нам з бабуляй было вельм сорамна за Мурчика, кал суседз распавядал гэты пацешны выпадак. Але яны не моцна раззлавался, таму што сам пренебрегался зачынць фортку. Мы се пасмяялся, але потым бачыл, што Мурчик часта наведвася да х у двор падогу сядзе, сочачы вачыма за фортачкай, на якую суседз павесл ахоную сетку.