Сочинение на свободную тему на беларусском

Я жыву зялёнай прыгожай кране. Яна называецца Беларусь. Яе незвычайнае мя кажа аб чысцн гэтых месца пра незвычайныя пейзажах. Ад х вее спакоем, прасторам дабрынёй. ад гэтага хочацца нешта рабць, атрымлваць асалоду ад жыццём любавацца прыродай.

У маёй кране вельм шмат рэк азёр. Яны пяшчотна плёскаюцца летам. Вясной раздаецца х звонкае цурчанне. Змой люстраная ронядзь вабць да сябе аматара катання на каньках. Восенню па вадзе слзгаюць жотыя лсце. Яны кажуць аб хуткм пахаладанн маючай адбыцца спячцы. ад усх гэтых цудоных ператварэння замрае сэрца. Хочацца любавацца гэтым выдатным краявдам пастаянна. Проста страшна прапусцць хоць бы адно мгненне або вобраз. Каб не забыць усё гэта чаранцтва, я часта фатаграфую прыроду.

На скране нашага горада знаходзцца невялк лес, дзе можна знайсц шмат ягад грыбо. Кожнае лета мы сёй сям'ёй адпраляемся збраць ягады атрымлваць асалоду ад зноснам з прыродай. Нам часта сустракаюцца ален лас. На шляху трапляюцца шустрыя вавёрк часам прабягаюць палахлвыя зайцы. Хоць мне больш за сё запамнаюцца птушк. Яны засёды розныя, з незвычайным афарбокай пацешным галасам. Нядана мне далося блзка разгледзець сойка, якая красавалася на суседнм дрэве. кожны раз лес падае мне мам бацькам усё новыя новыя сюрпрызы.

У кожным кутку маёй цудонай Радзмы можна знайсц шмат незвычайных пейзажа пацешных жывёл. Можна наведаць розныя славутасц музе, але ёсць нешта больш важнае прывабнае. Больш за сё я люблю сваю крану за дружалюбнасць мясцовых жыхаро. Беларусы засёды гатовы прыйсц на дапамогу адзн аднаму. Яны ахвотна падтрымлваюць кожнага чалавека лёгка бескарыслва. З-за гэтага нашай кране засёды мрна цха. Над галавой раздаецца спе птушак, а побач размяшчаюцца раскошныя зялёныя прасторы.