Сачыненне на тэму "Трэба дома бываць часцей".

Вяртанне бацькоск дом, родныя мясцны - паход у будучыню.
     Някя думы чорныя не змогуць, даводзць герой М. Гарэцкага разумны дзед Яхм студэнту Архпу, кал будзе моцнай сувязь з родным карэннем, кал часцей у роднае гняздзечка залятаць чэрпаць там, у гэтай святой прошчы слы, што дапамогуць выстаяць у любыя коричневы вхуры.
     Любо да свах вытока, роднага гняздзечка - гэта не проста пачуццё, а нстынкт усяго жывога. Так ж самы, як нстынкт самазахавання. I чым мацнейшы ён у чалавеку, тым мацнейшая яго сувязь з родным карэннем, тым устойлвей будзе чалавек на зямл.
     Псьменнк вывяраюць свах героя нстынктам лёту, выпрабоваюць матывам вяртання родныя гнёзды.
     Галонаму герою рамана Я. Брыля Птушк гнёзды Алесю Руневчу, як бы яшчэ хлапчуком, мац, прадучы кудзелю, расказвала, што смецюх, якя на дварэ грабуцца разам з вераб'ям, - гэта жаранк. Тыя самыя жаранк, што вясною звняць з паднябесся званочкам. А змку, халадам ды завеям, грабецца сабе конскм гно ды тольк цвркае. I нкуды ён не ляцць...
     Шэрым смецюхом, што вось сядзць ды тольк цвркае, здася Алесю Змтрук Саладуха, зямляк з Навагрудчыны.
     Птушкай паляце бы ён туды, дзе авёс косяць, дзе бульбяншчы пахнуць, а каля града пройдзеш - есц захочацца. А як да справы - я гэта кут. Хораша гавары Змтрук, што па ядзе нявол яшчэ можна пражыць, але ж нуда чалавека поедам есць. Але тольк гавары. Ад Алесевай прапановы рыхтавацца да палёту, а потым ляцець разам адмовся. Не пераканал Алесевы довады, што родная зямля гарыць у полым вайны, а яны стаяць на гэтым беразе ды пазраюць: А маем мы права стаяць, чакаць, пакуль народу нашаму так цяжка?

О проекте

Сачыненне на тэму "Трэба дома бываць часцей".

Добро пожаловать!