Мця вавёрка пераказ

Сонца жо выкацлася з-за лесу, кал Янка выйша з дому. У канцы вузкай вясковай вулачк павярну на гасцнец, абса-джаны з 2-ух бако маладым клёнкам дубкам, зя кру-нак да лесу. Сонца паднмалася сё вышэй вышэй. Яно пры-емна казытала твар, сагравала кожны кусцк травнку. Аж пералвался вясёлкай, ззял на х зхоткм шкельцам буйныя кропл дажджавой расы. Па сцяжынцы перад самым носам шаснула вёрткая врлавокая вавёрка. Яна скочыла на елку, гойдаецца на галнцы цкуе за Янкам жотым пацеркам, нбы пытае яго: Чаго табе трэба, чалавеча?
Янка на мг забыся, куды чаго дзе.

Як усё рона першы раз у жыцц бачы вавёрку: стая любавася маленькм ры-жым звярком. На сцяжынцы, накульгваючы на пярэднюю на-гу, паказася вялк, з шырокай грудзнай лось. Убачышы зусм блзка ля сябе чалавека, лось прыпынся пача стрыг-чы вушам.