Помогите пожалуйста сочинение на баларускай мове ТемаВосень

Восень. Чаму Чамуагадацца не цяжка : лсце на дрэвах з зялёных перафарбоваць самыя розныя адценн залатога залацстага. Жоскрывая охра, чырвоная медзь, зялёная латунь, карычневая бронза, бледна жотае памяранцава жотае золата гэтыя оттенки перш за сё нагадваюць пра восень. Паглядзш на лес, як весь афарбаваны такя адценн мжвол падумаеш : так, залатая восень. Гэта сапрады вельм прыгожая пара, можа быць, самая прыгожая годзе. Ва сякм выпадку, многя мастак асаблва любяць псаць менавта восеньскя пейзажы. Гэтая тэма дае м самы багаты выбар фарба.

Вызрн акно : якая там прыгажосць! Жыхары горада мтуслва рэдка меюць цанць прыгажосць напоненых мачаннем хвлн. ншая справа вёска, якая патанула шолаху лстоты шэпце тра. Я рады, што жыву вёсцы, волшебнику акунуцца чароную цшыню лесу.

Восень у самым разгары. Тонуць у рыжым травяным балоце зялёныя астрак. Тонкя стволк белоснежных бяроз у агн залатога лстапада. Адны тольк ел хво захаваюць да новага года пышны цёмна -зялёны бор.

Золата пасюль: на дрэвах на зямл. Залаты нарад навакольных дрэ адцяняе бледна блактнае неба. Яно тольк дзе-ндзе прасвечвае скрозь залатую лстоту, зяляючыся своеасаблвым фонам для новага строя гэтых прыгажуно. Нават ветхое каравае дрэв , якое варта двары школы, змянлася, змяншы зялёнае сукенка на залатое. Тольк трава яшчэ не зусм памяняла нарад , ды на некаторых лсточках прагледжваюць зялёныя плямы. Але на фоне гэтай неброской зелянны яшчэ дзвосна глядзцца восеньскае бранне таполя , маладых бяроз асн . Печальная пара! Вачэй зачараванне ! Так пса пра восень Аляксандр Сяргеевч Пушкн. дзеш радуешся таковой прыгажосц. пачынаеш разумець , чаму паэты так любл апяваць восень. А часам ординарна сло няма , ну немагчыма апсаць усё тую прыгажосць , якая адкрываецца перад табой.

Шпацыруеш па га не можаш нагуляцца, так не хочацца пакдаць гэтую прыгажосць. Вельм прыгожа рана ранцай, кал добрае надворе. Залатыя дрэвы ординарна ззяюць на фоне яркага блактнага неба. Нельга не захапляцца прыродай, няма нчога выдатней яе. Ах ! Як выдатна, проста дух захоплвае ад усяго гэтага хараства.

Шкада, што пара гэтая зусм нядогая. Кал каляндарная восень дожыцца тры месяцы , то залатая восень кал се дрэвы стаяць жотыя усяго два-тры тыдн. , вось пацешышы воччы чыстым залатым адценням, лсце раптам пачынаюць хутка абсыпацца. Лстота, якая засталася на дрэвах, радзее штодня, лстапад узмацняецца. Зямля таксама становцца пакрытай золатам, гэта золата апалае лсце шамацць пад нагам. настрой трох сумнае ад таго , што гэтая прыгажосць так недагавечная.

Чым больш лсця на зямл, тым менш х на дрэвах. аднойчы лсця на дрэвах не застанецца зусм, тольк чорныя голыя ствалы. Гэта таксама сё яшчэ восень , але жо не залатая.