Дополнинь сказ, не загойная рана

На наступны дзень Тэкля прачнулася вельм рана добрым настро. Прачнушыся яна стала, зрабла сё свае хатня справы . пайшла на вулцу чакаць якой-небудзь вестк аб свам самым любмым сыночка . На лацы яна прасядзела весь дзень, а пакуль сядзела мусорнала розныя моманты яе з сынам жыцц пакуль ён не прапа . Але вось пацямнела . Тэкля страцшы надзею на тое, што яе отпрыск найдёться, пайшла спаць. Яна дога не магла заснуць , ёй нешта перашкаджала . Але вось у дзверы пастукался, яна адкрыла дзверы. Перад ёй свора паштальён . ён трыма у руках лст . Паштальён з усмешкай адда ёй лст сказа : "Гэта табе ад отпрыска". Тэкля са слязам на вачах раскрыла лст . У м, яе отпрыск пса што зусм хутка ён будзе дома . Дн шл адзн за адным. Тэкля не магла знайсц сабе месца, але адзн дзень яна назажды страцла думка пра тое, што яе отпрыск вернёться .. На наступны дзень, яна як звычайна ранняй ранцай пайшла на агарод . Прыбраць там , за яе спной пачулася цхае: " Мама! " Тэкля павярнулася бачыла свайго отпрыска. Яны прайшл дом, там яна яго накармла, напала , потым яны яшчэ дога сядзел любавался адзн адным.