Як раскрываюцца перажыванн Тэкл праз замалёк прыроды (пейзаж), праз апсанн Тэклнай

Замалёк прыроды тасама адыгрываюць сваю ролю раскрыцц перажывання ветхой Тэкл. Пачынаецца твор апсаннем пейзажа: Буяе за абшарам сцюдзёны асенн вецер, змятае пад прызбы пажоклае лсце, гайдае мокрае галле садку...

У гэтым урыку пейзаж указвае на час, кал адбывался падзе, месца, дзе яны адбывался. Але гэтым не абмяжоваецца яго роля. Выразы сцюдзёнага асенняга ветру , шэрай далечы , трывожнага бляяння авечк настройвае на нешта цяжкае, трывожнае. Прырода адпавядае настрою геран дапамагае раскрыць яе нутраны стан.

На фоне змрочных замалёвак длюстроваецца бязрадаснае жыццё ветхой жанчыны, гэтак жа панура на душы геран, такой жа шэрай закнутай выглядае яе хата: Тым часам марудна цямнела, далячынь почивавлася шэрай смугою, у паветры заснавала надакучлвая восеньская золь. Абудзшыся ад задумення, старая сабрала на руку нарыхтаваныя паленцы , рванушы закрутку сенца, увайшла хату. Здесь было жо цёмна, ледзь свяцлася пазмроку абсрэбаная, закураная печ, стулся куце стол ве лак уся хатняя абстанока...

Жанчына так не запальвае печ, у доме сцюдзёна, але яна быццам не адчувае холаду. Усе гэтыя дэтал замалёк дазваляюць яшчэ ярчэй падкрэслць эмацыйны стан галонай геран.