Што расказа пра сябе сваю сямю атар-апавядальнк?

Атар-апавядальнк расказа пра сябе сваю сямю наступнае:

Бацька мой бы ляснчы. дзед бы ляснчы прадзед. се мае дзядзьк з бацькавага боку был ляснчыя, лесаводы або яшчэ нейкм чынам был звязаны з лесам з навукай аб лесе. Стварылася вялкая лясная дынастыя, нават мой малы пляменнк тольк трызнць, што аб дзедавай прафес. З гэтай дынасты адзн я, на гаротнае засмучэнне бацьк дзеда, выявся вырадкам. 100 мастаком-анмалстам. Тым, хто малюе звяро.

Тата прымрыся з гэтай здрадай тольк пасля таго, як, па догм роздуме, перакана сябе, што звяры гэта таксама лес, што я аддаю перавагу замалёкам у лесе, а не звярынцы. Ну, яшчэ пасля таго гэта, урэшце, справы не датычыцца, кал работы мае да нябёс расхвал славуты анмалст Васль Аляксеевч Ватагн.

Справа тым, што з-за спецыфк гэтай справы дом мой постоянна бы поны розным жывёлнам. Пад ложкам мел кватэру вожык, чарапах, марскя свнк. На сх падаконнях акварыумы з рыбкам розных парод (за м, досыць беспаспяхова, спрабава паляваць мой сямск кот Васлск). У доме а ён у мяне на скране засёды было некальк сабак рознай пароды. У розныя часы жыл мяне вачаняты, малыя лсы, фенек, шчанюк чыты або гепарда.