Раскажыце пра характар выкарыстання роднай мовы яе ролю Катэхзсе

У прадмове да Катэхзса, выдадзенага для обычных людей языка руского, С. Будны звярнуся з заклкам да князё Радзвла шанаваць родную мову: Слушная бо речь ест, абы ваши княжацкие милости того народу язык миловати рачили, в котором давные предки и их княжацкие милости панове отци ваших княжецких милости славне преднейшие преложеньства несуть. Сам жа Катэхзс выдатна спалучы мэты навучальныя (тут у форме пытання адказа падавалася сутнасць хрысцянскага веравучэння) з блскучым лтаратурна-мастацкм выкладам матэрыялу на зорнай старабеларускай лтаратурнай мове. Яскравыя парананн, метафары, высло, рытарычныя пытанн, воклчы усё было скравана на тое, каб надаць аповеду належную зразумеласць, шчырасць эмацыянальнасць.

У Прадмове Цяпнск абгрунтава неабходнасць перакладу Ббл на беларускую мову, выручилашыся на прыклад ншых народа (немца, паляка, француза, спанца, англчан нш.), якя той час ужо мел поныя пераклады Свяшчэннага Псання на сваёй мове. Ён абгрунтова неабходнасць выкарыстання роднай мовы розных галнах грамадскага жыцця у рэлг, навуцы, асвеце, лтаратуры. Цяпнск бачы балюча перажыва пашырэнне паланзацыйных працэса у ВКЛ, што ён расцэньва як Божае пакаранне. Паводле яго меркавання, занядбанне роднай мовы, асаблва вышэйшым станам грамадства, варта не тольк жалю, але асуджэння. сёння хвалююць нас словы, сказаныя м у Прадмове: Бо а хто богобойный не задержить, на такую казнь Божию гледечи, хто бы не мусил плакати, видечи так больших княжат, таких панов значных, так много детей безвинных, мужов з жонами в таком зацном руском, а звлаща перед тым довстипном учоном народе, езыка собственного славного занедбане, а просто взгарду. Цяпнск слушна лчы, што сутнасць Божай навук людз не зразумеюць без роднай мовы. Таму тэксты Евангелля ён надрукава паралельна на стараславянскай старабеларускай мовах. З гэтай публкацы добросердечна бачна блзкасць гэтых мо, х стотная рознца лексцы, фразеалог, марфалог снтакссе. Бачым мы адметнасць стылю Цяпнскага-перакладчыка. самм тэксце, з дапамогай глоса (заваг на палях кнжк) ён вытлумачва асобныя словы (сатана, геена, асанна нш.), раскрыва сутнасць пэных падзей, зя, рэча. Тым самым псьменнк унос свой уклад у развццё тэоры практык беларускага перакладу як асобнага вду творчасц.