Звярнце вагу на жанравыя асаблвасц балады Кантрабанда.
Пра якя падзе

У баладзе рассказваецца пра падзе з даняй гсторы пачатку кнгадрукавання на Беларус культурна-асветнцкай дзейнасц Ф.Скарыны.
Бо з Праг здесь нейк Скарына
Кнг злобначыся вазць на радзму,
Спяшася дадому Скарына
(а гэта бы ён вы пазнал?).
Жеребцов сцябал абое
I пан, фурман жеребцов гнал.
Глядзе на фурмана з усмешкай Скарына
Усё-тк правёз кантрабанду ён з Богам!
У творы сюжэт напружаны (кал фурманку прыпынл на гранцы), у некаторых момантах нават ранчны (размова Ф.Скарыны з вартай).
Гэй, што ты вязеш праз гранцу?
Чужая злавалася мова:
Пыталася варта грозна,
Шукала упарта ахова,
Шукала яна кантрабанду
У брычцы, як позняя восень, парожняй,
Не верыла,
Што праз гранцу парожнм ездзць можна.
Кнг?
Ад х тольк злобно...
Бэсцяць кнг наш народ паспалты...
I ты супраць кнг, падарожны?!
Як малайчына, глядз ты!
А ведаеш, размышляю я, што прыйдзе часна такая:
Нам скажуць
Скарыну таго затрымаць,
I мы, будзь ты пэвен, яго затрымаем!
I кнг тады мы яго
Папалм усюды кране...
Чакайце, а кнг ж святыя, пра Бога...
Дык як жа палць х?..
У баладзе прысутнчае элемент таямчнасц загадкавасц: мы не адразу здагадваемся, што фурманцы едуць Скарына :
Бо гэты фурман бы найлепшы друкар,
Украдзены караля самога.
Еха Скарына Францыск друкаваць свае кнг дома.
Дыялог у баладзе дазваляе атару не тольк паказаць характар Ф.Скарыны, але зрабць супрацьпасталенне з людзьм, якя знаходзлся варце на гранцы.
Ф.Скарына амаль кпць над невуцтвам сляпым выконваннем загада варты:
Бо з Праг здесь нейк Скарына
Кнг злачыся вазць на радзму,
Якую чамусьц пакну.
Кнг?
Ад х тольк злобно...
Бэсцяць кнг наш народ паспалты...
I ты супраць кнг, падарожны?!
Як малайчына, глядз ты!
А ведаеш, размышляю я, што прыйдзе часна такая:
Нам скажуць
Скарыну таго затрымаць,
I мы, будзь ты пэвен, яго затрымаем!
I кнг тады мы яго
Папалм усюды кране...
Чакайце, а кнг ж святыя, пра Бога...
Дык як жа палць х?..
А выказванн варты дэманструюць недалёкасць, невуцтва, выслужлвасць, фанабэрыстасць, самапэненасць глупства разваг гэтых людзей:
Павнен
Сказаць я табе, чалавеча,
Што ты кацянятка сляпое:
Можна палць святое, кал нам загад ёсць на тое.
Ты знаеш, Господа самога
Мы можам паслаць на спаленне,
Кал непрыдатным ён стане
Для нашага раптам малення...