Чаму твор заканчваецца смерцю Пора-Леановча? Ц можна было чакаць такой развязк?

У гэтага чалавека не было нчога святога, ён грэблва стався да ласных продка, да свайго народа, да мнулай гсторы да сучаснасц, так чалавек не бы дастойны жыцця ён сам гэта уме. Усведамленне вны перад народам, якому ён здрадз, пякучы боль за зняважаную i прыгнечаную родную зямлю нараджал яго пакалечанай душы гне i пагарду да сябе i да сяго свету. Такая развязка была некальк чаканай, гэтаму судзейнчал некаторыя дэтал: Пора-Леановч бы зазяты дуэлянт блага страля, бо трэнравася штодня, аднак ён свядома вырашы страляць левай рукой, прапануе яму выбраць лепшы псталет. самае галонае папярэдняе рашэнне Леановча не страляць у Горава, смяротна паранены ён кдае бок свй псталет.

Памраючы, Пора-Леановч прамаляе: Дзякуй для вас... Дзякуй... Перад самай смерцю ён зведа хвлны духогола ачышчэння i адначасова адчу фатальную наканаванасць, непазбежнасць сваёй смерц.