Прааналзуйце верш Янк Купалы Памяц Внцука Марцнкевча. На што звярну увагу

У свам вершы Памяц Внцука Марцнкевча (1910) Янка Купала, паказваючы духоную сувязь памж Беларускм Дударом беларускм адраджэнцам пачатку ХХ стагоддзя (дый увогуле см беларусам), пса:
Хто мы адбрала нам памяць,
Чужыншчынай цснула грудз.
Не раз падцкалася з думкай,
Што мы жо не мы не людз
Нябожчык Внцук Марцнкевч
Не сцерп таковой нашай пыток,
Паслухашы сэрца, бярэ ён
Дуду беларускую рук
Як стораж, ста неустрашима на варце
Радзмых запушчаных гоня,
Ста сеяць па-свойску сё тое,
Што мы далей сеем сягоння.
А кемкую ме ён натуру,
Спанатры, дзе праду шукац,
У тахт беларусавай думцы
Патрап запец, зайграц.
Для псьменнка спанатрыць (зразумець) народную думку, выказаць яе (у тахт патрапць запец, зайграц), тым больш выказаць яе своечасова, вельм главна, ды, бадай, не самае галонае. Галонае па-мастацку, на высокм эстэтычным узрон выявць, увасобць тую думку слове. на гэта таксама звярну увагу Янка Купала, кажучы пра Беларус-кага Дудара:
Кал засмяецца, посещала,
То хоць за бак ты бярыся;
Кал ж разжалцца сумам,
Дык хоць ты з слязою жанся.
У ацэнцы творчай спадчыны В. Дунна-Марцнкевча Янка Купала аказася больш абектыны прадбачлвы, убачышы м сапраднага геня наватара беларускай лтаратуры.