притча на казахском языке про льва

Ерте ерте ертеде орман патшасы арыстан тоайды алы беделнде йытап жатады. Бр тышан ойнатап, стнен жоралап жргенн сезпт. Арыстан
йысынан ызаланып оянып, тышанды стап алып, лтрмекш боланда тышан жалбарынып:
- Тасыр, мен лтрмезш, бр жола кешре крз. Бр кн мен де бр ызметзге жарармын, - депт.
Арыстан оны сзне клп:
- Сен з кшкентай бр тышансы, мен андай ызметме жарамасы,- деп жаны ашып, тышанды оя берпт. Тышан байс уанып, арыстан досым,- деп, жгрп ойнап кете берпт.
Кндерд кннде арыстан жортып ойнап жрп, ашыларды ран тзаына тсп алыпты. Шар рып тыпырлап, аырып-баырып жатса да тзатан тыла алмапты.
Сол жерден тп бара жатан тышан арыстанны бл халн крп, асына келп арап трса, сонда арыстан тышана арап:
- Лажы бар ма бан ылар? депт. Тышан дереу тстермен тзаты жптерн кемрп иып кеп жберп, арыстанды тзатан тарыпты. Тышан арыстана:
- Мен кшкентайсы,- деп мн бермеуш ед. Мне сен бр ажалдан алып алдым, - депт. Осылайша арыстан жасалан жасылыты айтарымы болатынын жасы тснпт. - See more at: http://www.balalaralemi.kz/article/1370/Arystan-men-tyshqan.WLmhmMuzzqA