стихи про жаз туралы абай кунанбаев

Жаз
Жаздыгн шлде боланда,
Ккорай шалын, бйшешек,
зарып сп толанда;
Кркреп жатан зенге,
Кшп ауыл онанда;
Шрырап жатан жылыны
Шалыннан жоны ылтылдап,
Ат, айырлар, биелер
Бйр шыып, ыылдап,
Суда трып шыбындап,
Кйрыымен шылпылдап,
Арасында клын-тай
Айнала шауып блтылдап.
Жоары-тмен йрек, аз
шып трса сымпылдап.
ыз-келншек й тгер,
Брала басып былылдап,
А блегн сыбанып,
злдесп сыылдап.
Мал шнен айналып,
Кл жасы жайланып,
Бай да келер ауыла,
Аяшылы жылпылдап;
Сабадан ымыз йдырып,
Ортасына ойдырып,
Жасы лкендер бр блек
Кеесп, клп сылылдап.
Жалшы алдаан жас бала,
Жаалайды шешесн
Ет пер деп ыылдап.
Клеке ылып басына,
Клем тсеп астына,
Салтанатты байларды
Самаурыны брылдап.
Блмдлер сз айтса,
Бйг атындай аылдап,
згелер басын изейд,
рине деп малдап.
А кйлект, таяты
Асаал шыар бр шеттен
Малыды р айтар деп,
Малшылара аылдап.
Бай байсым десн деп,
Шаырып ымыз берсн деп,
Жарамсасып, жалпылдап.
Шапандарын белсенген,
Асау мнп теселген
Жылышылар кеп трса,
Таертенен салпылдап.
Мылты атан, с салан
Жас бозбала бр блек
Су жаалап утыдап.
айырып салан кк сы
Ктерле бергенде,
аз сыпырса жарылдап.
ткен кнн бр мыт,
олдан келер айрат жок,
Баанаы байс шал
Ауылда трып клед,
ошемет ылып арылдап.