Зар заман Жне Шортанбай эссе

Базы заманнан бер арай мр срген аын, жыраулар аза жерндег замана кшн баыт-бадарын елден брын баамдап, мр аымыны беталысын, тршлгн тынысын тамыршыдай дп басып танып отыран. штен, тыстан келетн ауп-атерлерд алын-ала сезп блген. Бл згелерден арты туан аын, жыраулара трд берген тн асиет болса керек. Олар ой стне бозторай жмырталаан мамыражай заман болса, шаттана, масаттана жырлаан. Ел басына кн туан аласапыранда отты жырларымен алы азаты жгерн жанып, ттасты пен брлкке шаыран. Ал туан жерне жатжрттытар с кздерн сзп, шегелдеп ол сала бастаанда жыландай жылжып келе жатан асреттен халын сатандырып жырмен зар жылаан. Жат пиылдыларды елд ргесн ртп, ырысын шашып, азынасын асытап та, шмштеп те таситынын елден брын ааран. Аындар алмаайып заманда елд жгерн жанып, тнген аупт бетн айтаруа халыты ндеп отыран.