Лирические стихий абая кунанбаяДаю 35 баллов

Болыс болдым мнекей, Бар малымды шыыдап... Кштлерм сз айтса, Бас изеймн шыбындап. лсзд сзн салыртсып, Шала амын ырындап. Сияз бар десе жрегм Орныпайды суылдап, Сыртылара сыр бермей, Кр клемн жымыдап... Осында сол тстаы ел билеушн ек жзд кескн-кейп, мнез-лы оырманны дл кз алдына келмей ме? Осы секлд саяси сипаттаы сатиралы ледернде Абай болыс-билерд адам шошыандай ылыын, лын ана суреттеп тынан жо, есте аларлы образын жасады. араылыа, надандыа жаны кйген Абай дйм жртты айткенде тзеуд жолын кздеп, бр тотаан тйн - ылым, нер болса, соны знше ебект тауып, халыты соан ндед: Тамаы тоты, Жмысы жоты, Аздырар адам баласын... Ебек ылса ернбей, Тояды арны тленбей... Абайды леуметтк таырыптаы ледер кп. Соны брне жел боп тартылып жатан незг мысль - алы бараны кзн ойып, клн ашу, араы ауымды ебекке, блме, нерге, адалды пен адамгершлкке бастау, азаматтыа трбиелеу; замандастарын еркениетт ортаны прогресшл мдениетне келу. Бра лы аын осы жолда олдау таппай, мынадай кншке келед: Моласындай басыны - Жалыз алдым - тап шыным!.. Бл ащы шындыта айрыша маына бар. Кз деген лене лесе жаласып, таырып жаынан ласа штасып жататын араша, желтосан мен сол бр-ек ай деген ле, сз жо Абайды саяси лирикасыны е тйнд бртсы. уел ыса ана табиат суреттерн ернектеп, одан шаруа-жайа кшп, ле мнан туан оамды арым-атынасты суреттейд де, одан алан зн аынды серн, азаматты пкрн орытады.