сочинение на тему "драматызм лёсу Ганны Чарнушки"

российский либо украинский язык ?

Папулярнасць твора людз на балоце ван Мележ тлумачы арганчнай сувяззю свайго светапогляду з крынцам народнай мудрасц, з вядомым жыццём палескай вёск. Здаецца, нкол не было мне такое знаёмае дарагое тое, пра што я пса... Цяжка сказаць, кольк б магло працягвацца блуканне па пакутах маладой жанчыны, каб яна не адважылася, нарэшце, выбрацца з таго становшча, у якм апынулася.

Адным з самых прывабных у творы з\'яляецца вобраз Ганны Чарнушк. На старонках рамана Ганна пастае перад нам жо дарослай дзячынай, але мы з лёгкасцю яляем яе дзяцнства: беднасць, цяжкая праца на пол, у хаце. Звычайнае жыццё сялянскай дзячыны.Васiля яна спачатку не вылучала з лiку сваiх равеснiкау. Усе пачалось з летняга вечара на сенажацi, калi у iх адбылося першае нясмелае каханне. На вачах Ганна вырастае незвычайна прыгожую дзяучыну, поную годнасцi, чалавечай шчырасцi, дабраты i спагадлiвасцi. З псiхалагiчнай абгрунтаванасцю раскрывалася першае каханне дзяучыны. Яна пакахала глыбока, з усiм жарам нерастрачаных пачуцця. З глыбiней намалявана трагедыя дзячыны, якая, кахаючы аднаго, сiлай нямольных абставiн вымушана выйсцi замуж за другога. Раман усебакова iмкнецца абгрунтаваць, чаму Ганна, у якой развiта пачуцце уласнай годнасцi, якая не церпiць прымусу i сляпога падначалення чужой волi, вырашыла выйсцi за Яхiма. Нялегка дасталося ей гэтае рашэнне.Пасля сватання Ганна пачынае жыць у нейкiм сне. Яна робiць усе па заведзенаму звычаю, але аутаматычна, без душы i ахвоты. Сцерпiцца злюбiцца,\" угаворвала сябе Ганна. Але не злюбiлася i не сцярпелася. I чым даужэй яна жыве у сям\'i Глушака, тым больш выразна разумее усю жахлiвасць свайго становiшча. Асаблiва балюча адчула Ганна свае становiшча жонкi-рабынi, калi нарадзiла дзiця. Стары Глушак прымусiу яе ехаць на сенакос разам з Верачкай, дзе скрывая захварэла, а пазней - памерла. \"Бог дау -- бог узяу\", -- вось рэакцыя Глушакоу на смерць дзiцяцi.Пасля смерцi дачкi Ганна не можа больш жыць побач са сваiмi \"сведкамi\", нелюбiмым мужам. Яна кiдае Глушакоу i iдзе працаваць у школу, якая становiцца часовым прыстанiшчам на яе жыццевым шляху. 

Лес Ганны склауся нялегка. Надзеi на вяртанне былога кахання не апраудалiся (Васiль застауся з зямлей). Зварот у бацькаву хату душэунага спакою не прынес, пасля сустрэч з Башлыковым засталiся прыкрасць i горкая агiда.Вобраз Ганны нечым нагадвае мне галоную гераню паэмы Я. Купалы Бандарона. Прыгожая знешнасць, багаты нутраны свет, цвёрды, незалежны характар усё гэта яднае герань 2-ух адметных твора беларускай лтаратуры.