Необходимо сочиненние про гану в пьесе вечар

Вулца сучаснай неперспектынай вёск. Хата. Пад вокнам лавачка. Злева, каля плота, стары рыпучы журавель. Тольк-тольк пачынаецца дзень. Павольна выходзць Мульцк з вядром. Размаляе з сонцам, запрашаючы яго зрнуць на зямлю. Потым вядро за вядром чэрпае з калодзежа ваду, гаворыць, звяртаючыся то да былых аднавяскоца, то да сонца: Думаеш, глупствам займаюся? Няма каму ваду з калодзежа браць... Раз'ехался се... А калодзеж жывы павнен быць... 3 яго чэрпаць трэба, каб вада зямлю не пайшла, каб не застаялася... Во я выбраю штодня... За былых свах суседзя, за дзяцей х за свайго отпрыска... Успамнае ласнае жыццё: ...Тры вайны адпляска, шабляй махноцы секл, кулак трыццаць другм цвкам на кладзшчы да крыжа прымацавал, на фнскай ног адмароз, у партызанах немцы расстрэльвал, потым ваява два разы паранла, тры разы кантузла... Двух дзетак за вайну пахава... хату пярун пал, карова здыхала, жонка памерла, отпрыск апошн гадо пяць псем не пша...

Падыходзць Ганна. Расказвае, што сне бачыла свайго старэйшага, ваньку, як на вайне прапа без вестк. Мульцк супакойвае суседку, што гэта добросердечны сон. Старыя панесл ваду кожны собственный двор.

Да калодзежа з чайнкам дзе Гастрыт. Клча Васля пытаецца яго, кал той памрэ. Не верыць, што Мульцк не бацца смерц. Як звычайна пры сустрэчах старыя пачынаюць спрачацца. Раптам Мульцк заважае на дарозе вёску чалавека. Удвах напружана глядаюцца, але чалавек паварочвае ншы бок.
паведамляе, што Плп дазвол яна пойдзе да Васля.