Безотлагательно краткий пересказ Алёна Васильевич "Сябры"

Лёня Сачанка Грыша Мхневч вучылся адным класе, сядзел
на адной парце жыл на адной кватэры. У школе се казал, што х вадой
не разальеш. I гэта сапрады было так. Кал на вулцы, гуляючы снежк,
Грыша адчува сябе пераможаным, то на дапамогу ён клка Лёню. I, наадварот,
Лёня, як вучыся ослабевай за Грышу, за дапамогай звяртася таксама тольк
да сябра. Грыша нкол не адмаляся, а тольк трос Лёню за чуб прыгаворва:
Эх ты, галава два вух!
Лёня вырывася з сябравых рук нязлосна пагража:
Пусц, а то як трэсну!..
Ану, давай паспрабуем, хто каго адолее... зухавата падсталя
плячук Грыша.
Лёню не хацелася паддавацца.
Хлопцы брался дужацца , падскокваючы, нбы два пен, намагался адзн
аднаго перахтрыць, падставць ножку пакласц, як сапрадныя барцы,
на абедзве лапатк. Нязлосныя тумак, вядома, не шл разлк.
х хапала пераможцу пераможанаму.
Сварка, скрывая сварка, якая звычайна так прынжае нашых вачах людзей,
адбылася памж м зусм нечакана
===========================Фортуны!!!