1. Хто аказауся больш небяспечны для Сцепаниды и Петрака - "свае"

Аповесць В. Быкава "Знак бяды" адметная. Вайна ёй разглядаецца праз успрыняцце яе мрным жыхарам, для якх уласны хутар становцца месцам здзека гвалту, своеасаблвай Галгофай. Мнулая вайна, на думку В. Быкава, паказала, "якм высокм якм нзкм можа быць чалавек, да якой велчы могуць узняцца адны да якой нзасц апусццца другя". Таму творы псьменнк (выдатны псхолаг) мкнецца выявць прычыны здраднцтва, прыстасавальнцтва, маральнага падзення адных духонай велчы, высакароднасц, нязломнасц духу другх. Зразумела, што здраднцтва не можа нарадзцца далёка ад нас, самх сябе. Яно найбольш праяляецца часы цяжкх выпрабавання, кал чалавек 100ць на мяжы выбару памж жыццём смерцю. Адны выбраюць жыццё тым самым здраджваюць сабе, радзме, народу, пачынаюць прыслужваць ншаму рэжыму, прыстасоваюцца да выгаднай для сябе стуацы. Другя (напрыклад, Сцепанда) з першых дзён не мрацца з новым парадкам, свядома канфлктуюць з няпрошаным гасцям, змагаюцца з ворагам да апошняга здыху. "Свам" адначасова чужым аповесц паказаны Гуж, Каландзёнак Недасека. Сярод усх палцая сваёй жорсткасцю, бесчалавечнасцю вылучася Гуж, як яшчэ да вайны, пасля раскулачвання бацьк, з абрэзам палява на людзей. У перыяд акупацы ён зно адчу сваю слу. Упваючыся неабмежаванай уладай, Гуж здзекавася з людзей не тольк па загадзе немца, але дзеля свайго задавальнення. З лютай нянавсцю спрабава ён адпомсцць за данюю крыду. Яшчэ больш небяспечным (з-за сваёй затоенасц, непрадказальнасц чынка) з'яляецца Каландзёнак "няклюда лягчоная, н хлопец, н дзека паскуда адна". У гады калектывзацы ён прыкдвася прыхльнкам новых змен, дапамага адшукваць "ворага" народа за паклёпнцк данос нават бы узнагароджаны рэквзаваным ботам. З прыходам фашыста ён з лёгкасцю спрана 100 служыць фашысцкай сстэме так жа, як калсьц служы савецкай уладзе. В. Быка, удзяляючы аповесц значнае месца палцаям, бачы у х затоенасц, скрытвасц, прыстасавальнцтве не меншую небяспечнасць, чым у заведама адкрытай чалавеказабойчай палтыцы ворага-чужынца. Немцам-захопнкам В. Быка у аповесц адводзць не так многа ваг. З м мы сустракаемся тольк тады, кал яны некальк дзён жыл хаце Сцепанды Петрака. Але гэтага дастаткова, каб упэнцца тым, што перад нам заваёнк, якя см магчымым сродкам будуць мкнуцца да панавання зншчэння снуючага ладу. Фашысты з'яляюцца адкрытым ворагам, ад х нельга чакаць асаблвай паваг, мласэрнасц. Горшыя за х з-за сваёй затоенасц, скрытнасц, непрадказальнасц дзеяння палца, якя не часова, а жо назасёды стал чужым для аднавяскоца якм нкол не давярал вораг. Такм чынам, чужых у аповесц "Символ бяды" можна мона падзялць на дзве катэгоры: чужыя, якя адначасова з'яляюцца ворагам-захопнкам, былыя свае людз, якя з-за здрады прадажнасц стал чужым для свайго народа. Атар сцвярджае, што свае "чужыя" больш страшныя за адкрытага ворага, яны здольны служыць хоть какому злу, якое знаходзцца пры ладзе. Вайна скрывая крытычная стуацыя жыцц героя твора, кал выяляецца х сапрадная сутнасць: сутнасць чалавечая або звярыная, дзкунская. На жалко, праблема свах "чужых" застаецца актуальнай для нашага часу.