сачыненне на тэму:"Значэнне творчасц Кандрата Крапва

  З гэтых радко становiцца зразумелым, чаму атар узя сабе такi пседанiм Крапiва. Так, як гэтая марная трава гатова апячы кожнага, хто датыкнецца да яе, так i пiсьменнiк не можа мочкi прайсцi каля хоть какой заганы чалавечага грамадства, абавязкова апячэ таго, хто з'яляецца парушальнiкам дысцыплiны. Вялiкага майстэрства дасягну Кандрат Кандратавiч Крапiва жанры байкi. 
     Выкрыццё нейкай заганы праз хохот, на маю думку, больш дзейснае, чым проста указание на гэтую загану. На такi метад людзi звычайна рэагуюць хутчэй. Напэна, так дума i сам паэт, таму самых злосных парушальнiка дысцыплiны ён рабi героямi сваiх баек. 
     Хто толькi не трапляся на вострае пяро Крапiвы: гультаi, дэмагогi, кар'ерысты, тыя, хто любi пажывiцца зачужы кошт, невукi... Вельмi часта пiсьменнiк бра нейкую прыказку i раскрыва яе сэнс у баечнай алегорыi. Гэта можна сказаць пра байку Дзед i баба. У аснове яе прыказка Баба з воза каню лягчэй. У гэтай байцы Крапiва асудзi тых людзей, якiя толькi робяць выгляд, што працуюць, а на самай справе яны толькi перашкаджаюць у рабоце. 
     У байцы Саманадзейны жеребец атар раскрывав сэнс прыказкi: Вялiкаму каню вялiкi хамут. Крапiва высмеивав здесь такую рысу характару чалавека, як саманадзейнасць. Атар сцвярджае, што кожны чалавек, перш чым узяцца за якую-небудзь справу, павiнен добра падумаць: хопiць у яго розуму i сiлы справiцца з гэтай работай цi не. Кожны чалавек павiнен займаць месца суразмерна са сваiмi магчымасцямi. У адваротным выпадку ён будзе выглядаць так забавна, як той плюгавенькi конiк з байкi, што палез у вялiкi хамут. 
     Многiя радкi, якiмi Кандрат Крапiва заканчва свае байкi, сталi крылатымi выразамi. Узяць хоць бы байку Дыпламаваны баран, якая мне вельмi спадабалася. У гэтым сатырычным творы пiсьменнiк выкры такiя чалавечыя заганы, як тупасць, невуцтва i разам з тым iмкненне да славы, да незаслужанага гонару. Вось як гаворыць К. Крапiва пра такiх людзей: Другi баран нi бэ, нi мя, а любiць гучнае iмя. 
     Прайшло жо шмат гадо з таго часу, калi пiсалiся байкi Крапiвы, аднак актуальнасць iх не знiкла i сёння. Шкода i крыдна, але нашым грамадстве зараз хапае i дыпламаваных барано, i махальнiка iвановых, i саманадзейных коней. А пакуль ёсць гэтыя заганы, то не будуць трацiць свайго значэння i байкi Крапiвы. Хай сабе яны i не выкараняюць з нашага грамадства пералiчаныя вышэй недахопы, аднак не даюць людзям забыцца на тое, што гэтыя з'явы не нормы жыцця, з iмi трэба змагацца.