Мастацка-Лiнгвiстычны аналiз верша трыялет Максiма Багдановiча

Чалавек у паэз Максма Багдановча адрознваецца ад навакольнага свету свам розумам. Тольк чалавек здольны назраць, назраць, асэнсоваць Прыроду, таму цэнтры "зачарованного царства", нбы "масток ад беспорядку да парадкаванн" свеце знаходзцца чалавек. Чалавек - назральнк, аналзуе, созерцающий. Звернемся да вершу "Цеплы вечар, цихи вецер... ":
Цеплы вечар, цихи вечар, на стог,
Улажажыли спаць мяне вы на зямли.. .
Заварожаны вячэрняй цишыней
Я не цямлю, дзе рука, дзе галава.. .
(Багдановча. )

Руск пераклад Б. Спринчана:
Цеплы вечар, цх вечар, свежы стог,
Спаць мяне вы паклал на зямл.
Пыл асела, не курится здож дарог.. .
У небе месяц з-за хмарк здаецца рог,
Расцвтаюць зорк шызай смузе.
Вось адна з х огнистою слязой
Пакацлася.. . Глуха гухнула сава.. .
(Багдановч. )

пераклад А. Пракоф'ева:
Цеплы вечар, цх вецер, свежы стог,
Пакласц мяне на зямлю спаць змагл.. .
небе цха зорк расцвл.
адна слязой скацлася агнявой,
Прашумела мякка крылам сава.. (Багдановч. )

Першая страфа абодвух перакладах узналяе артину цеплага вечара, дзе чуецца цх вецер, пад яго музыку небе цха зорк расцвтаюць. Кал першая палова стихотворени Багдановча стварае эмацыйную карцну цеплага вечара, то иная перадае стан лрычнага героя. Ен зачараваны, убаюкан гэтым цеплым вечарам, гэтым цхм ветрам да такой ступен, што не ведае, "дзе рука, дзе галава". А "глуха гухнула сава" "прашумела цха крылам сава" - гэта, па сей верагоднасц, мкненне знавць атмасферу таямнчасц, зачарованности. Лрычны герой М. Багдановча - асоба, надзеленая "духонай атаномяй". Ен, злваючыся з прыродай, не губляе здольнасц разумець чуць яе, не перастае аналзаваць адчуваць свае "злцце". , прылучаючыся да прыроды, чалавек адчувае сябе "яе душой, яе думкай".

О проекте

Мастацка-Лiнгвiстычны аналiз верша трыялет Максiма Багдановiча

Добро пожаловать!