сочинение на монгольском языке на тему зимние каникулы

Менэ килеп житте кышкы ял кэннэре дэ. Бездэ бу елны куп итеп кар явды, урмандагы тирэклэр ап-ак кар астына кумелде. Бердэнбер кэнне мин чангы шуарга урманга киттем. Андагы кошларнын куплеген куреп ислэрем китте, тукран тирэктэ шакылтый-шакылтый корт чуплий, саесканнар парлап очалар, тавышлары урманда янгырый, кызыл тушлэр оешмалап бер берсен куышлы уйныйлар. Тирэ як тулган хайваннарнын эзлэре белэн, бигрэктэ куп куян эзе, тэлке эзлэредэ куренэ. Бераз бара торгач кыр кэжэлэрен курдем, магаен бер биш баш бар иде, мине кургэч башларын кутэреп, колакларын минем якка турайтып карап тордыларда, капылт борылып куркып качтылар. Мин болай якындан бердэ кургэнем юк иде кыр кэжэлэрен. Вакытнын уткэнен сизмий дэ калдым, карангы тэшэ башлагач эй борылып кайту ягына чыктым. Рэхэтлэнеп чангыда шуа-шуа арып эйгэ кайтып кэрдем.