Помогите пожалуйста! Маналог самараскрыцце Туляги ( К.Крапива - хто смяецца апошним)

Камедыя Хто смяецца апошнм была напсана 1939 годзе, кал чалавека магл схапць без усялякага дазнання, ординарна па да-носу. Таму не дзна, што большасць людзей знаходзлася нейкм запалоханым стане, пад ужасам апынуцца ГУЛАГу. Якраз да такх людзей належыць навуковы супрацонк Ту-ляга.Туляга адна з асноных дзеючых асоб п'е-сы. Увесь знешн выгляд Туляг цалкам адпа-вядае яго прозвшчу. Ён нейк нязграбны, няспрытны, нбы сапрады туляецца з аднаго месца на иное. Аднойчы, кал Туляга шо у нстытут, нейк чалавек заважы яго падоб-насць да дзянкнскага палконка. А пакольк Туляга сапрады некал жы у тым горадзе, назва якога прагучала вуснах незнаёмца, то бедалагу гэта насцярожыла вельм напужала. Ён расказа пра гэты выпадак у нстытуце. Па-чушы пра гэта, Зёлкн яшчэ адзн супрацонк гэтай навуковай установы см вядомы вы-думшчык пляткар перайначы яго расказ так, што выходзла, быццам Туляга на самой справе дзянкнск афцэр вельм бацца ця-пер гэтага.У той час дырэктар нстытута Гарлахвацк пад пагрозай выдачы дзянкнца НКУС прымушае Тулягу напсаць за яго навуковую працу паставць пад ёй прозвшча Гарлахвацкага. Так адкрыты шантаж узнмае выхваляю незадаволенасц Туляг, сумленнага навукоца. Ён раней ад-чува сваё становшча вучонага-парабка, але не хапала смеласц, каб пазбавцца ад гэтага.Апошняй кропляй стала здарэнне з Значкай Зёлкнай, кал Гарлахвацк, баючыся жончы-гола гневу, выклканага яго шашням з Значкай, павярну усё так, што атрымалася, быццам з Знай у кабнеце бы не ён, а Туляга. Вынесц такога сораму Туляга не мог, таму здесь жа пача распрацоваць план, як адпомсцць ненавснаму невуку кар'ерысту. Ён рацца, дзелцца свам думкам з супрацонкам нсты-тута, шукае х падтрымк дапамог. Гэта да-памагае яму з цягам часу пераадолець ужас. Заставалася тольк пераступць апошнюю пры-ступку выкрыць лжэвучонага, як да таго ж яшчэ дырэктар навуковай установы.У гэтай цяжкай справе Тулягу дапамагл Чар-навус, Вера Левановч. Яны спакойна яго выслухал, паспачувал паабяцал падтрымку. Да моманту зачытвання навуковай працы Ту-ляга жо вызвался ад страху бы рашуча на-строены паведамць усм супрацонкам праду.Пасля таго, як Гарлахвацк зачыта напсаную Тулягам працу, усм стала зразумела, што я-ляе сабою гэты чалавек як вучоны. У дакла-дзе сустракался такя дэтал, што знкала пы-танне, хто на самой справе больш карысны выкапень Гарлахвацк ц скрывая жывёлна, пра якую гаварылася дакладзе.Заканчваецца камедыя трыумфам Туляг. А Гарлахвацкага забраюць у НКУС па справе здраднцтва.У кантрасце памж пачаткам канцом твора хаваецца сэнс яго назвы. Спачатку смяяся Гарлахвацк, пацраючы рук ад радасц, што, дзякуючы ужасу Туляг, зможа хуткм часе абаранць дысертацыю закрыць рот тым, хто падазрае яго лжэвучонасц не давярае яму. У канцы смяецца Туляга, задаволены тым, што хапла-так смеласц рашучасц перамагчы ужас выкрыць ярага кар'ерыста невука.Сэнс назвы твора Хто смяецца апошнм у тым, што нельга лчыць куранят па вясне, таму што яшчэ не раз выйдзе на паляванне лса. I, як сцвярджае народная мудрасць, той смяец-ца добросердечна, хто смяецца апошнм.