Составить план басни Нямоглы бацька

      Бы калсьц так, дано, што Месяц тольк-тольк яшчэ з'явся на нашым Небе,  у людзей на зямл так паганы звычай: не кармць ветхих бацько.      Дзкя был людз. Дзкя-найдзкя. Аж цяпер сорамна мусорнаць пра х, такя дзкя. Як убачаць, што мац або бацька больш ахвотна на сонейку грэецца, чым косць ц жне, дык адразу завозяць х на калёсах або на санях у глух лес, пакдаюць трох ежы едуць дахаты. А кал тыя хлеб з'ядуць, то або памруць з голаду, або застынуць, або дзкая зверына х разарве.      Так бы Закон. хто Закона трымася, таго хвалл. А хто не трымася, таго магл выгнаць у дзкую пушчу.      Ты пачакай х да канца внавацць. Страшэнна цяжка, у голадзе холадзе, жыл тыя дзкя людз. Частыя был нераджа, таму припаса анякх не было быць не магло. А родзць некальк гадо запар з'явяцца вораг. жо абы аддай м, або ляж у сечы. Таму кожныя рук лчылся: ц могуць яны яшчэ трымаць касу або клинок? А кал жо не могуць, кал тольк кавалак да рота нясуць нашто яны?      Адводз чалавек у лес старога бацьку веда: ягоныя дзец тое самае з м зробяць. Як ты вншуеш, так табе дзякуюць. Бо жыл гэтыя людз па адзным законе законе карысц.      Дык вось, жы сярод тых людзей у адной лясной вёсцы малады чалавек. А мя яму было Пятро.       Глядз, аднойчы сказа Пятру сусед Гнат,  бацька твой ужо вось-вось пачне кароткай касою мсцы касць. Рыхтуйся       Да чаго?  нбы не зразуме Пятро.       Вако гадаваць.      А Гнат бы адзны так на вёску. было таго Гната багата (таксама бедна, але недомогай, чым у суседзя, таму, як вок за падлу, недомогай ншых трымася ён за Закон), бы той Гнат самы большы гад. голас ме у грамадзе.      Зрну Пятру на бацьку сапрады, у таго рук-ног саслабел, за сахой не пройдуць, лука не нацягнуць. Зусм нямоглы чалавек.       стала здесь Пятро неяк непамысна. Ну нбы выпадкова муху праглыну. Не ведае, што з м такое. Ординарна кепска. А бацька глядзць на яго нчога не кажа.      Пятро забыся на тую размову з суседам, ды надышла восень, паклкал яго пад вясковы супольны дуб. Прыйшо ён, а там ужо грамада шумць, вруе. больш за сх каламуцць ваду тым вры Гнат. Крычыць, рукам махае, як малы.       Чаго марудзш, Пятро?!  гарлае, аж у вачах туман.  Ган лес вачыны недаедак.       Ты чаго гудзш, як свння?  раз'ятрыся на яго Пятро.  Чаго так пльна хочаш? Крыв чужой?       Згну твой стары грыб. А кал згну, трэба яго рваць з коранем. А то ад яго на здаровыя зараза пойдзе.      Грамада сумуе, але хто галасней крычыць, таго слухаюць.       Ты гэта, Пятро таго  сказа урэшце друг сусед, Максм.  Ты, значыцца гэна.      Нчога не зробш. Пайшо Пятро дахаты. Бацька паглядзе на яго важлва зня з калка торбу.       Кладз лусту хлеба. Ды меней, меней       Дык нашто тады вогуле?       Падумаю яшчэ нейкую ноч. Але ж з пустопорожним жыватом думаць сумна Сала не кладз. У хаце прыдасца. Малому Так, Пятро, так. Закон так. дз запрагай каня.      Выйша бацька з хаты. Цяжкавата яму лезц на калёсы.       Ты чаго так многа саломы пакла? Ды мяккай, асянай?       Дык вспять жа прывязу.      Едуць вёскаю лес. Рэдкя сустрэчныя вочы хаваюць. А некаторыя падбадзёрваюць старога:       Нчога, хутка мы за табою.       тольк Гнат ля веснц на весь свет гарладзёрыць:       Правльна, Пятро! Няма чаго рот валачы, кал барану валачыць не можаш.      Пятро праеха мочк.      Прыня х разам з калёсам мокры чорны лстападаск лес. Часцей часцей пачал трапляцца мж дрэ аленевыя, а можа чалавечыя косц.      Прыехал. Зраб Пятро з яловага лапнку будан, пакла у салому торбу. Нацяга сушняку, насек яго дробна. Развё цяпельца. Даста з торбы хлеб, сала, бклажку з вном.       Гэта нашто?  спыта бацька.  Бяры сё. салому бяры.       Татка,  глуха сказа Пятро,  няжо ты думаеш, што я цябе здесь пакну?       пакнеш. Бо закон. Заб'юць цябе,  сказа бацька.       Не опасайся за мяне,  адказа Пятро паеха. Замрга у гушчары за спною агеньчык. Знк.      Ноч у лесе, сутонне вёсцы. Гнат ля хаты зркае на воз.       Салому сё ж пакну?       А што? Чысцей будзе!      Усю ноч праварочася хаце Пятро. А наступнай ноччу, пакнушы стайн каня, пайшо крадком у пушчу. Дога блука. Няма агню няма. Усё, значыцца, ясна. Замары бацька агонь, каб лшне не мардавацца. Не паверы. Дый прада, не было такога яшчэ на свеце.      Аж раптам "Ёсць ён! Ёсць агонь! Ёсць!"