сочинение про стих Пар ат на монгольском языке

Пар атиктереп пар ат, Казанга туп-туры киттем карап;
Чаптыра атларны кучер, суккалап та тарткалап.

Кич иде. Шатлык белн нурлар ччеп ай ялтырый;
Искн наклон ил белн яфрак, агачлар калтырый.

р тараф тын. Уй миа тик лл ни ырлый, укый;
Нрсдндер кз эленгн м тмам баскан йокы.

Бер заман ачсам кзем, бер трле яп-ят кыр крм;
А, бу нинди айрылу? Гомремд бер тапкыр крм.

Сау бул инде, хуш, бхил бул, и минем торган ирем,
Мин болай, шулай итм дип, трле уй корган ирем.

Хуш, гомер иткн шр! инде еракта калдыгыз;
А! таныш йортлар, тмам кздн д сез югалдыгыз.

Эч поша, яна йрк, хсрт эченд, уйда мин;
Ичмасам, иптш т юк ич, тик ик без: уй да мин.

А, гнаым шомлыгы, бу кучеры бик тын тагын,
ырламыйдыр бер матурны балдагын й калфагын!

лл нрсм юк кеби; бер нрс юк, бер нрс ким;
Бар да бар, тик юк туганнар, мин ятим монда, ятим.

Монда бар да ят миа: бу Мигали, Бикмулла кем?
Бикмхммт, Биктимер берсен д белмим, лл кем!

Сездн айрылып, туганнар! айсыз, угайсыз тору;
Бу тору, йтерг ммкиндер, кояш-айсыз тору.

Шундый уйлар берл таштай катты китте башларым;
Чишм тсле, ихтыярсыз акты китте яшьлрем.

Бер тавыш килде колакка, ягырады берзаман:
"Тор, шкерт! иттек Казанга, алдымызда бит Казан!.

Бу тавыш бик ачты клем, шатлыгымнан ан яна;
"йд, чап, кучер, Казанга! Атлары ку: на! на-на!

йт иртнге намазга бик матур, молы азан;
И Казан! Дртле Казан! Молы Казан! Нурлы Казан!

Мондадыр безне бабайлар трлре, почмаклары;
Мондадыр дртле келне хурлары, омахлары.

Монда хикмт, мгърифт м монда гыйрфан, монда нур;
Монда минем нечк билем, ннтем м монда хур...

(1907)
Гыйрфан а-белем, культура.

О проекте

сочинение про стих Пар ат на монгольском языке

Добро пожаловать!