польский писатeль повидомлeння

Адам Бернард Мицкевич польский поэт, политический публицист, деятель польского государственного движения. Оказал великое воздействие на становление польской и белорусской литературы в XIX в.
Родился Адам 24 декабря 1798,на хутары Завоссе на Навагрудчыне сям'' збяднелага шляхцца, адваката Мкалая Мцкевча.
Пачатковую адукацыю атрыма у Навагрудскай дамнканскай школе. У 1815 паступ на фзка-матэматычны факультэт Вленскага унверстэта. Зразумешы, што дакладныя навук не яго прызванне, праз год перавёся на гсторыка-флалагчны факулътэт. Тут узнкла тайнае студэнцкае таварыства фламата (сябро навук), адным з кранко якога 100 М. Першыя яго паэтычныя творы напсаны пад уплывам фламацкх дэй. У паэме "Мешка, князь Навагрудск" (1822), апавяданн "Жывла", шэрагу верша упершыню з''яляецца прывабны вобраз рамантычнага героя-барацьбiта за свабоду шчасце народа Лтвы Беларус.
У 1821 г. таварыства фламата ператварылася таварыства фларэта (сябро дабрачыннасц). Па нцыятыве М. створаны шэраг масавых арганзацый моладз, у якх меркавалася рыхтаваць новыя кадры для фларэта. . Найбольш бунтарны твор М. гэтага перыяду - "Хвала да маладосц" (1820), з якой пазней шл бой пастанцы 1830 г. Адначасова з вершам-манфестам М. ствары цыкл рамантычных балад, што 1822 увайшл том яго твора. Сярод х сусветна вядомыя "Люблю я!", "Рамантычнасць", "Свцязь", "Рыбка", сюжэты якх падказаны беларускм народным паданням песням.
1834 г. М. ажанся з Цэлнай, дачкой польскай пянстк кампазтара М. Шыманоскай-Валоскай. Распача працу над "Гсторыяй Польшчы", фантастычным творам "Гсторыя будучага", драмам "Барскя канфедэраты" "Якуб Аснск". Ен вельм сумава па сваёй радзме, куды не мог вярнуцца, адчува, як павольна губляе паэтычнае натхненне:Лтва, о айчына мая!Ты што здарое...Як цанiць цябе трэба,той тольк спазнае,хто цябе страц...Гэтыя радк з "Пана Тадэвуша" адпавядал тагачаснаму душэнаму яго стану. Каб палепшыць матэрыяльнае становiшча сям'', М. чыта лекцы па лацнскай лтаратуры Лазанскай акадэм, потым у Парыжы, на кафедры Калеж дэ Франс па гсторы лтаратур славянских народа. Яго лекцыi слухал Жорж Санд, Сен-Без, гсторык Мiкеле. Але хутка М. забаранлi чытаць лекцы, бо ён неабачлва пахвал Напалеона.У 1848 г., кал хваля рэвалюцый ахапла Францыю талю, М. прыклада вялкя намаганн, каб стварыць у тал Польск легён, як, улшыся армю Гарыбальдз, змагася супраць агульнага прыгнятальнка Аустрыйскай мперы. М. адначасова пача выдаваць у Парыжы штодзённую палтычную газету "Трыбуна народа", якая непотехе была забаронена ладам за крытыку адрас Лу Напалеона.У 1854 г., кал пачалася руска-турэцкая вайна, польскя эмгранты вырашыл стварыць ваеннае фармраванне Турцы, каб ваяваць пад кранцтвам англчан француза супраць Расйскай мперы. Па рэкамендацы нцыятара гэтай акцы князя Чартарыйскага М. накравал стамбул пасланцам ад французскага мнстэрства асветы, якое цкавiл справы навуковых культурных устано у славянскх кранах пад уладай Турцы. Там М. дапамага польскм патрыётам Чайкоскаму (Садык Паша) генералу У.Замойскаму, але патрабава, каб Польск легиён дзейнiча самастойна, а не пад кiранцтвам ншаземца. Гэта збянтэжыла польскую эмграцыю, а яшчэ больш збянтэжыла тое, што М. адначасова з Польскм легёнам пача ствараць Жыдоск легён. У разгар гэтай справы М. нечакана памёр у Канстанцнопал (па афцыйнай верс, ад халеры). Але снавала меркаванне, што ён бы атручаны прыхльнкам князя Чартарыйскага, якя лчыл, што такмi дзеяннямi М. ганьбць гонар Польшчы. М. бы пахавана на парыжскх моглках у Монмаранс. 1890 г. астанкi М. перавезены Польшчу пахаваны ншы каралескага палаца Вавель у Кракаве побач з А.Т.Касцюшкам.

О проекте

польский писатeль повидомлeння

Добро пожаловать!