сачинение по беларусской литературе на тему хто ж смяецца апошним?

 Добра смяецца той, хто смяецца апошнм. Галонае пытанне жыцця адпаведна адна з асноных праблем мастацтва - хто смяецца апошнм? Хто здольны перамагчы злобно? Што неабходна, каб перамагчы слы гэтыя, у шэрую бронь адзетыя, каб зло ляцела пад адхон, а дабро святкавала перамогу? Трагедыя жыцц, мастацтве вызначаецца балем сатаны, як трыумф жыцця - перамогай дабра. 
 К. Крапва камеды Хто смяецца апошнм вобразам Левановча Веры пераканальна даводзць, што перамога над злом магчыма тольк пры агульных намаганнях усх сумленных здаровых сл у грамадстве. Драматург славць высакароднасць здольнасць людзей дапамагчы ншаму стуацы, якая можа быць небяспечнай для х самх. Дабро тольк тады дабро, кал яно дзейснае, кал здольна абаранць сябе справу, якой яно служыць. Вобразам Чарнавуса псьменнк славць прафесяналзм, адданае служэнне справе адначасова папярэджвае, што фласофя мая хата з краю можа нашкодзць таму, хто яе прытрымлваецца, справе, якой служыць адданы сумленны чалавек. Чарнавус выдатна веда уме сутнасць Гарлахвацкага, якую вычарпальна, хоць з уласцвай яму тактонасцю, вызначы Туляга: Свет пройдзеце, другога такога не знойдзеце. Веда уме, але ветхася адмежавацца ад усяго, спадзеючыся, што н яго самога, н яго справы гэта не кране. Вельм шкодная небяспечная пазцыя, гэтаму жыцц, гсторы мы тьму прпмеров слышпм. Сваё дзкае паляванне зло якраз пачынае найчасцей на тых, хто намервася зацшку пераседзець навалу. Выншчаючы сумленныя, здаровыя, але пасныя слы дабра, зло тым самым расчышчае сабе дарогу рыхтуе атаку на актыныя, каб лягчэй было расправцца з м. 
 Незвычайнай таленавтасцю вастрынёй сацыяльных праблем, у ёй узнятых, вызначаецца камедыя М. Матукоскага Мудрамер. Драматург б'е набат, што самае страшнае злобно - злобно, надзеленае ладай. Выявы злобна бываюць розныя, але асаблва небяспечныя для грамадства аслы на ваяводстве - дурн, што дапял пэных вяршынь улады. Псьменнк сцвярджае, што для нашага ж выратавання неабходна стварыць сацыяльныя бар'еры для дурня, якя прагнуць улады могуць яе дасягнуць. Патрэбны мудрамеры, якя беспамылкова вызначал б нтэлектуальны зровень кожнага, хто прагне вялкага хамута. Вынаходства таленавтага Мурашк - мудрамер. Здавалася б, усе могуць цяпер уздыхнуць з палёгкай: нарэшце! Аднак творы гэта тольк завязка. Дзеянне п'есе не раз дасягае моманта высокага напружання, аднак заканчваецца камедыя... трагчна, што, здавалася б, супярэчыць усм законам жанру.      У фнале п'есы вынаходнк Мурашка даведзены да адчаю сведамленнем таго злобна, якое натвары ён свам вынаходствам. Яго мудрамер скарыстал бюракраты дурн ва ладзе, каб яшчэ больш умацавацца з яго дапамогай. Бюракраты павялчыл без таго непамерна раздутыя штаты адкрываюць ужо нстытут мудраметры, заручышыся тым, што мудрамер у х ужо ёсць. I сразу дурн будуць вымяраць мудрасць ншых! У адча Мурашка топць сваё вынаходства, але з вады жо нясуцца гук гмна Слася!, што азначае геняльнасць яго атара.