быць на (возера), гуляць у (парк), працаваць у(агарод),ехаць на (луг), знайсциу(пясок),

А на Палесс сё нядробна:
Цяжкая спадчына вяко,
Цяжкя рук хлебароба,
Цяжкя сны палешуко.

Якую трэба мець адданасць
I сэрца сынава, каб так
Любць палеск край неясны
I мац бедны андарак.

Якую мужнасць мець патрэбна,
Каб хуткасц наперакор
Уваскрасць воблк зрэбны
Сяла,
I водблск данх зор.

Нас бе па сэрцах паскарэнне,
Сцскаюцца прастора, час.
А матчынай зямл карэнн
Нкол не адпусцяць нас.

Хвалюючае падабенства!
Старонк Мележа кран
I з небыцця, з майго маленства
Мае узнкнуць Куран.

I час мклва незваротны
Мастак зно вяртае нам,
I ажывае ладна роднасць,
Хоць я з мясцн накшых сам.

Пад навальнчны подых рэзк
Я пад буслянкаю стаю
I цхай вёсачцы палескай
Сябе малога пазнаю.

I, навальнцаю абмыты,
Па сцежцы, як па паяску,
ду па лузе аксамтным
Ля выспа белага пяску.

Развеяся настрой паганы,
Калны зно цвтуць мае.
I свецць мне усмешка Ганны,
Любо яе боль яе.

Зямля бацькоская, святая.
Так, гэта мы. Увесь люд...
Мне сэрца бусел залятае
З трывожных прыпяцкх балот.

Пмен Панчанка
Читать на сто процентов:  http://www.belturs.ru/content/zyamlya-batskou