стихи на монгольском языке про войну

Муса лил
Кичер, Илем!
Кичер мине, илем, сине бек
Исме белн килеп сугышка,
Данлы лем белн кмлмдем
Бу тнемне согы сулышта.
Юк, мин сине тузан бртегедй
Сансыз гомрем чен сатмадым.
Волхов шаит: изге сугыш антын
Со чиккч керсез сакладым.
Мин курыкмадым стн ягыр тсле
Яуганда да туплар, ядрлр,
Каушамадым кан м лек белн
Тулганда да тир-йлнм.
Алда, артта, уда м сулымда
Киселс д юлым, ккргем
Яраланып канга тренс д,
Кчсезлнеп, мин яшь ткмдем.
Мин алдымда крдем шыр сяктн
Котылгысыз лем шлсен.
Кил син миа, лем, бары гомрем
Коллык белн тгллнмсен!
Мин тгелме дуска хат язучы,
Борчылма, дип, тормыш юлдашым,
Согы тамчы каным тамса тамсын,
Тик антыма таплар кунмасын!
Мин тгелме шигырь утым белн
Ант итче канлы сугышта?
лемг, дип, ачы нфрт белн
Елмаермын согы сулышта.
Со чикт, дип, сине мхббте
иелйтер лем газабын,
Илемне м сине сюемне
Каным белн ирг язармын.
Тыныч булыр йокы, тормышымны
Бирсм, диеп, туган ил чен.
Ышан, илем, шушы ант сугарды
Йргемне согы тибешен!
Язмыш клде, лем, кагылмыйча,
тте яннан, минем тирлп.
Нишлим, нишлим, согы минутымда
Пистолетым итте хыянт!
Чаян чага зен согы чикт,
Бркет ярдан тбн ташлана.
Мин со бркет тгел идеммени,
Баш иярг шуннан башкага!
Ышан, илем, шундый бркет идем,
Мин д согы минут килгнд,
зер идем, мгърур канат еп,
Ташланырга ярдан тбнг.
Нишлим, сугыш дустым-пистолетым
Согы сздн кинт баш тартты.
Богау салды дошман кулларыма
м хурлыклы юлдан атлатты.
Тоткынлыкта хзер мин... р кнне
Кн чыгышын комсыз кзтм.
Шигырь булып чыга ч ялкыны
Яраланган лачын йрктн.
Кн чыгышы дуслар кулындагы
Байрак булып кн д кызара.
Белмисез л, дуслар, тоткын кел,
Ккрктге рхттн тгел,
Канлы чтн шулай кыза ла!
Тик бер мит: кара август тне
Илтер мине шунда итклп.
стен килер тбн сирлекк
ч м илг керсез мхббт.
Тик бер мит, дуслар: сезне сафта
Табар согы крш телген.
Яраланган, лкин тар коллыкка
Баш имгн керсез йргем.