сочинение на тему Мiкола Гусоускi

Мкола Гусоск (1470-1533?), беларуск паэт-гуманст асветнк эпох Адраджэння, прадстанк новалацнскай усходнеэрапейскай школы, дзеяч славянскай культуры.
Адукацыю атрыма у Беларус, паглыбля веды Вльн, Польшчы, тал. У 1518 у складзе беларуска-польскай дыпламатычнай мс Гусоск трап у Рым, дзе ствары свой лепшы твор, як 1528 бы выдадзены Кракаве пад назвай Песня пра зубра. У гэтым творы Гусоск выступ як выразнк перадавых грамадска-палтычных эстэтычных погляда таго часу папулярызатар гсторы культуры Беларус на сусветнай арэне, прадстанк рэнесансавага рэалзму. У паэме выразна прасочваецца патрыятычны заклк да яднання дружбы розных па веры культуры эрапейскх народа перад пагрозай турэцкага татарскага нашэсця, услаленне дзейнай, свабоднай, гарманчна развтай мужнай асобы, дэя патрыятызму антываенны пафас, рэнесансава-утапчная канцэпцыя гарманчных узаемадзеяння чалавека, грамадства прыроды, мждзяржаных адносн. Гусоск ствары мастацка-гстарычны гмн прыгажосц сваёй зямл. Вялкая яго заслуга пастаноцы праблемы аховы прыроды, беражлвых адносн да яе, рацыянальнага выкарыстання памнажэння прыродных багацця радзмы. Ён крытыкава сацыяльна-класавую палтыку Вялкага Княства Лтоскага Польшчы, з абурэннем пса пра пакуты простага народа. З мэтай маральна-этычнага дасканалення грамадства, павышэння яго адукаванасц Гусоск прапанава сстэму лацнскай эрапейскай адукацы (сем свабодных навук). У войнах паэт бачы адну з важнейшых прычын няшчасця чалавецтва, пакут радзмы народа. Гусоск таксама атар паэм Новая славутая перамога над туркам лпен месяцы (1524), Жыццё подзвг святога Гяцынта (1525). Яго паэзя паплывала прама ц апасродкавана на станаленне гстарыяграф Вялкага Княства Лтоскага, росквт лацнскай, уласнабеларускай, польска-беларускай лтаратур.