найдите и перешлите мне твор039;039; хлеб наш надзённы039;039; пожалуста срачняк надобно

Готово!
"У мнулым, кал сяляне вял естественную гаспадарку, з-за война ды нераджае здарался так званыя галодныя гады. Галодным год называся тады, кал хлеба гароднны не хапала да новага раджаю, нават кал хлеб пякл напалову з мякнай, а галоным втамнным прадуктам был крапва, шчае ды лебяда.Адным з такх галодных гадо, расказва мой дзядзька, бы 1921 год, кал наша тэрыторыя адышла да Польшчы. Тады нашай вёсцы часова па хатах размясцл польскх жанера. м выдавал сух паёк кансервы хлеб. вось аднойчы ранцай жанер, як жы у мах суседзя, паснедашы, пакла рэштку хлеба на палцу пача збрацца на службу. За м з печы весь час уважлва назра сямгадовы Юзк, сын гаспадаро. так яму хацелася хлеба, што ён не вытрыма , не зводзячы вачэй з палцы, дзе ляжа хлеб, пача сваё жаданне агучваць, прада, у выглядзе песн, мяркуючы, напэна, што так паляк нчога не западозрыць.Салдат пойдез на вуч-о-о-обу-у-у, а я хле-е-е-еба-а-а адрэ-э-эжу-у-у, некальк разо праспява малы.Жанер, пачушы Юзкаву песню, адшпл свой шырок рэмень , паказашы яго Юзку, на чыстай беларускай мове, прыпраленай парай моцных сло, сказа: Я табе, сукн кот, адрэжу!Чэрствым, нячулым, працягва дзядзька, аказася гэты салдат у адрозненне ад многх нашых вяскоца, якя галодныя гады дапамагал адзн аднаму выжыць.Далучаюся да гэтых дзядзькавых сло, бо памятаю, як мая бабуля засёды частавала чым-небудзь майго сябра Стаска, кал ён прыходз да мяне пагуляць.А аднойчы ён прыйшо, вдаць, зусм галодны, бо, зешы мску забеленых малаком клёцак, сказа: Якя смачныя клёцк! Я такх клёцак, здаецца, зе бы яшчэ мльён мльёна хата.Бабуля засмяялася налла яму яшчэ поную мску гэтых клёцак.Вось яна якая, галодная арыфметыка.Цкава, а кольк людзей можна было б накармць мльёнам мльёна хата клёцак?А яшчэ бабуля расказвала, што адна маладая жанчына галодны год няк не магла навучыць малога отпрыска малцца.Ойчэ на, ктуры спрана патара ён услед за мац, але, як тольк даходз да хлеба нашэго, далей справа не шла. Малы плака крыча: Мать, хачу хлеба! Разам з м пачынала плакаць мац, бо дзе яго было зяць таго хлеба. тольк кал пачал пячы духмяны хлеб з жыта новага раджаю, хлопчык хутка вывучы асноную хрысцянскую малтву, у якой людз на розных мовах просяць у Господа для сябе галонага хлеба."