Паэма вд лра-эпасу. Што ёй ад лрык што

Паэма (грэч. pоiеma, ад pоiео тварыць) вялк па свам памеры вершаваны твор, у якм важныя праблемы рэчаснасц раскрываюцца адначасова эпчным (наянасць у творы сюжэта, персанажа) лрычным (вобраз лрычнага героя, шматлкя лрычныя адступленн) сродкам. У ёй прысутнчаюць нярэдка элементы драмы выглядзе скразнога напружана-канфлктнага дзеяння, маналога дыялога. Падчас гэтыя элементы пераважаюць настольк, што знкае своеасаблвая разнавднасць драматычная паэма, якая будуецца, як звычайная песа, у дыялагчнай форме (Адвечная песня, Сон на кургане Янк Купалы). Разам з тым пэная лра-эпчная ранавага паэме можа парушацца на карысць эпасу, тады мы маем справу з эпчным паэмам, або паэмам-эпапеям. Да х належаць старажытнагрэчаскя ляда Адысея, асобныя рускя былны, укранскя думы, Слова пра паход гаравы, Пан Тадэвуш А. Мцкевча, Новая зямля Якуба Коласа.