Чаму аповесць называецца Журалны крык? Як сэнс гэтай назвы як

Журалны крык гэта сум, журба па зачасна загнушых маладых хлапчуках, як гнул невядомым героям. Трагедыя гбел, бесчалавечнасц вайны, жорсткая прада яе не се был героям, нехта бег, сдавася, а нехта, як Карпенка, Свтс, Фшар Глечык выконвал свой патрыятычны абавязак да канца.

У чаканн свайго апошняга бою прадчуваючы сваю хуткую гбель, васемнаццацгадовы Глечык раптона чуе крык жураво яго сэрца згадвае се лепшыя яго гады жыцця. Усведамлення хуткай гбел цяжка лажыцца на сэрца, асаблва, кал ён убачы маленькае жураля:

Курл!.. Курл!.. Курл!..

Наздагон за знклай чарадой, з апошнх сл перабраючы крылам, не дужа высока ляце, быццам шкандыба у паветраным абшары, адсталы, падбты журавок. Ад яго амаль ча-лавечай роспачы аж здрыгануся здзелены Глечык, нешта суладнае свам затоеным пакутам пачу ён у тым жалобным голасе, грымаса недомогаю жалю скрывла яго круглявы хлапечы твар. А журавель крыча, кда у ветраны прастор дарэмныя гук трывог, маха маха аслабелым крылам, пяся наперад сваёй догай выгчнастай шыяй, але дагнаць чародку не мог.

Юнаку стала шкада журалёнка, ён бачы у м сябе адзнокага, пакнутага на смерць моцнай прагай жыцця маладым сэрцы. Усё жыццё пранеслася яго перад вачам. Але хлопец здоле пераадолець сябе перад будучыняй, праявшы сябе зачасна пасталелым мужчынай, з жалезнай воляй:

Ён уме, што гэта канец, з усяе слы заця у сабе нясцерпную журботу душы, у якой вялкаю прагай да жыцця сё бся далёк прызыны журалны крык...