Алегарычны сэнс вобраза Плачки. Умоляю, ответьте хоть кто-нибудь! (9((

Плачка часцёй заусе зяляецца пакнутых дамах, у порожних касцёлах на рунах, бывае, сядзць пад дрэвам, а вечарам на камен.Вопратка яе белоснежная, як снег, на галаве чорны бор, чорная хустка накнута на плечы. Твар смуглы ад сонца ветру, вочы жывыя, засёды блшчаць на х слёзы. Белае з чорным прыкмета жалобы. Слёзы на вачах сведчаць пра спрыманне гераняй жыцця як трагеды, пра гора, якое яна носць у сваёй душы. У сэрцы свам Плачка заховае нейкую таямнцу, бо часта людз чуюць з яе вусна словы: Няма каму даверыць таямнцу сэрца майго! Каго яна айлаквае? Чаму не хоча адкрыцца людзям? Можа, таму што яны не вартыя яе слёз?

маладыя людз не лчыл, падобна старым, што кабета прадказвае нешта дрэннае, а мыслил, што яна паказвае месца, дзе схаваны скарб.

Нкчэмныя людз! Золату срэбру прадал вы свае душы. -гаварыу Волат шукальникам скарбау

Думаецца, што Завальня правльна ацан дзе Плачк, кал сказа, што яны нбыта папярэджанне людзям, каб выправл свае норавы... Людз ганяюцца за багаццем не дзеля таго, каб рабць блжнм дабро, а каб нчога не рабць або што яшчэ горш каб шкодзць.

Такм чынам, Плачка гэта мфалагчная стота, якая засцерагае людзей ад злосных учынка, папярэджвае х, што можа адбыцца тра-гедыя. Атар заклкае свайго чытача быць добрым спагадлвым, жыць па справядлвасц смленню, не чынць нком злобна.