Водгук адзн лапаць адзн чунь

У аповесц Адзн лапаць, адзн чунь апсваецца старонка жыцця народа, якая кранае болем чалавечае сэрца. Дарослых малых хвалюе адно пытанне чаму снуе такая у свеце бойня. Па якой прычыне людзям так цяжка жыць, у чым х вна, чым змог ординарны мрны селянн пакрыдзць Господа, за што яму такое каранне. Аднак няма у гэтай аповесц кулямётных чэрга грукату танка, няма параненых забтых людзей, але людз напонены горам за тых, каго не абыйшла вайна, зачапла свам балючым, далёкм рэхам. гэма мы бачым у занесенай снегам вясковай хаце, здесь гора адгукнулася своеасаблва.

ванка марыць каб дзед зраб яму чун, бо няма чаго насць бедалагу. Любць ён свайго дзеда за за дабрату шчырасць, бяскрыднасць чалавечнасць, прастату розум.Роздум дзеда Мхалк напонены думкам пра чалавесы лёс, жыццё на зямл. Ён напраляе свае  словы да Бога, ён шукае праду для не внаватых н чым людзей.

У даннай аповесц псьменнк  пастав задачу прымрыць вёску горад, найсц родныя каран.