Раскажыце пра сустрэчу Данка з болей настанцай.

Кал пан Маря захварэла дзец прыйшл яе наведаць. Але пакой напачатку сц пусцл тольк Данка. Яна сустрэла яго вельм прыязна, нават пацалавала. Хлопчык вельм засаромеся. Настанца распытала пра яго поспех, пасля яны згадал пра эпзод каля вакна, пан Маря сказала, што ён зразумее яе чынак, кал падрасце. Кал яны згадал пра спрэчку з-за баранка, якя выдава Данк па спсе, жанчына сказала важныя словы:

Я разумею цябе ты любш тольк бедных. I я, Данк, не з багатай сям. Вы здесь усе не любце пано. А я таксама палячка. I гэта, хлопчык, не адно тое ж. I нас, у Польшчы, усякя людз ёсць. Ты зразумееш мяне, кал падрасцеш. Пасля яна падарыла яму кнгу навел Баляслава Пруса, падпсала яе для яго. Гэты падарунак бы для яго самым дарагм у жыцц. Пан Мря была пэнена, што Данк пойдзе далёка вучэнн. Такя ж спадзяванн яна складала на свах дзетак, якм яна мкнулася прывць пачуццё высокародства, дабрын. Пан Маря стала для Данка сапраднай иной матуляй, якая не тольк баранла яго, але заклала яго душу важныя духоныя паняцц.